rama - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

określona umowna granica czegoś

ATEMATYCZNY

formalne, nowe, obowiązujące, odpowiednie, ogólne, optymalne, regulaminowe, szerokie, sztywne, ustawowe, właściwe, wspólne ramy; rama chronologiczna, kompozycyjna, konstrukcyjna, prawna, proceduralna; ramy czasowe, cywilnoprawne, finansowe, instytucjonalne, organizacyjne, organizacyjno-prawne, programowe, ustawowe, ustrojowe
rama odniesienia; ramy debaty, działalności, działania, funkcjonowania, polityki (regionalnej), projektu, ustawy
ramy dla działań, relacji, rozwoju
naruszać; określać, stworzyć, tworzyć, zakreślić; wypełnić ramy czegoś
wychodzić, wyjść, wykroczyć/wykraczać poza ramy czegoś; ująć coś, wtłoczyć coś w ramy czegoś

	[...] temat obejmuje powstanie Chmielnickiego i potop szwedzki czyli rama chronologiczna to 1648-1660. źródło: NKJP: Dragonia, Internet, 2008-04-03
	Schemat opowiadania wygląda więc w następujący sposób: 1) rama otwierająca jest połączona z morałem; [...] rama zamykająca oba opowiadania sprowadzona jest do formuły umoralniającej: za wiarołomstwo spotyka człowieka zasłużona hańba i śmierć [...]. źródło: NKJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji. 2003
	Szpital chcąc podreperować swoje finanse zorganizował nocną wyjazdową pomoc lekarską, świadczoną w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. źródło: NKJP: R. Nadaj: Negocjacje szpitala z Narodowym Funduszem Zdrowia, Tygodnik Ciechanowski - Płońsk, 2004-01-18
	My, działając w ramach obowiązującego prawa, kontrolujemy jedynie liczbę słuchaczy zapisanych do szkoły. źródło: NKJP: (KLIM): Fikcyjna edukacja za prawdziwe pieniądze, Dziennik Polski, 2008-07-03

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	+	rama	+	JAKA
	+	rama	+	CZEGO

śr.-w.-niem. ram(e) 'podpora, podpórka, stojak, stelaż, ramy; rama do haftowania, do tkania'

W stpol. także ram . Por. współczesne niem. Rahmen 'rama, obramowanie'