przeoczenie
-
niezauważenie czegoś, co powinno zostać zauważone
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
- drobne, ewidentne, oczywiste przeoczenie
- przeoczenie ustawodawcy
- zrobić coś przez przeoczenie
- coś nie do przeoczenia
-
Jednak jedno lub dwa drobne przeoczenia urzędnika nie mogą świadczyć o tym, że w urzędzie panuje bałagan, jak to próbują przedstawić lokalne media.
źródło: NKJP: Małgorzata Nowak: Już nikt nie myli Bytowa z Bytomiem, IKAT Gazeta Braniewska, 1999-05-21
Słowo za słowem czytał z takim napięciem, jakby mu groziła kara za przeoczenie przecinka.
źródło: NKJP: Jan Parandowski: Niebo w płomieniach, 1936
Strachy i lęki, których dziecko doświadcza, biorą się zwykle z zaniedbań, przeoczeń i błędów popełnionych przez rodziców w okresie jego wczesnego dzieciństwa.
źródło: NKJP: Wojciech Eichelberger: O co pytają dzieci?: o miłości i wychowaniu, 1999
Między innymi w ogóle znoszą wymóg uzyskiwania zezwoleń na sprzedaż piwa. Chcę wierzyć, że było to raczej przeoczenie, a nie świadoma decyzja.
źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: Groźne 4 procent, Gazeta Wyborcza, 1993-02-04
Myślę również, że przez przeoczenie nie dopisano tutaj, iż podobnej karze podlega również działanie polegające na niezłożeniu sprawozdania finansowego do ministra właściwego do spraw finansów, bo takowy obowiązek istnieje.
źródło: NKJP: Sprawozdanie z 36. posiedzenia Senatu RP część 1, wersja robobocza
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przeoczenie
przeoczenia
D. przeoczenia
przeoczeń
C. przeoczeniu
przeoczeniom
B. przeoczenie
przeoczenia
N. przeoczeniem
przeoczeniami
Ms. przeoczeniu
przeoczeniach
W. przeoczenie
przeoczenia
-
+ przeoczenie + (CZYJE)+ przeoczenie + (CZEGO) -
Zob. oko