rozmówić się
-
przeprowadzić rozstrzygającą rozmowę
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- rozmówić się z dziećmi, z synem, z żoną, z właścicielem; z oskarżonym
- rozmówić się poważnie
-
Stowarzyszenie spełni funkcję „piorunochronu”. Niezadowoleni nie będą pikietować, awanturować się w biurze, tylko rozmówią się z właścicielem przy stole konferencyjnym za pośrednictwem stowarzyszenia.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kupisz, Dokąd zmierzasz, Ptaku, Dziennik Łódzki , 2003-11-07
Nic nie kupię synowi! Zamierzam rozmówić się z nim, jak tylko wróci z zawodów pływackich.
źródło: NKJP: (BN), Jak się dogadać z nastolatkiem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-02
Chodźmy, chodźmy. - Pociągnął mnie za ramię, człowiek z wystawy bowiem coraz groźniej unosił się i zapewne miał zamiar po męsku się z nami rozmówić.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozmówię się
rozmówimy się
2 os. rozmówisz się
rozmówicie się
3 os. rozmówi się
rozmówią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozmówiłem się
+(e)m się rozmówił
rozmówiłam się
+(e)m się rozmówiła
rozmówiłom się
+(e)m się rozmówiło
rozmówiliśmy się
+(e)śmy się rozmówili
rozmówiłyśmy się
+(e)śmy się rozmówiły
2 os. rozmówiłeś się
+(e)ś się rozmówił
rozmówiłaś się
+(e)ś się rozmówiła
rozmówiłoś się
+(e)ś się rozmówiło
rozmówiliście się
+(e)ście się rozmówili
rozmówiłyście się
+(e)ście się rozmówiły
3 os. rozmówił się
rozmówiła się
rozmówiło się
rozmówili się
rozmówiły się
bezosobnik: rozmówiono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozmówmy się
2 os. rozmów się
rozmówcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozmówiłbym się
bym się rozmówił
rozmówiłabym się
bym się rozmówiła
rozmówiłobym się
bym się rozmówiło
rozmówilibyśmy się
byśmy się rozmówili
rozmówiłybyśmy się
byśmy się rozmówiły
2 os. rozmówiłbyś się
byś się rozmówił
rozmówiłabyś się
byś się rozmówiła
rozmówiłobyś się
byś się rozmówiło
rozmówilibyście się
byście się rozmówili
rozmówiłybyście się
byście się rozmówiły
3 os. rozmówiłby się
by się rozmówił
rozmówiłaby się
by się rozmówiła
rozmówiłoby się
by się rozmówiło
rozmówiliby się
by się rozmówili
rozmówiłyby się
by się rozmówiły
bezosobnik: rozmówiono by się
bezokolicznik: rozmówić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozmówiwszy się
gerundium: rozmówienie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozmówienie się
rozmówienia się
D. rozmówienia się
rozmówień się
C. rozmówieniu się
rozmówieniom się
B. rozmówienie się
rozmówienia się
N. rozmówieniem się
rozmówieniami się
Ms. rozmówieniu się
rozmówieniach się
W. rozmówienie się
rozmówienia się
-
+ rozmówić się + z KIM/CZYM -
psł. *orz-ml̥viti (sę)
Zob. mówić
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP