-
2.
daw. niezamężna, wiejska dziewczyna wynajęta do pracy w gospodarstwie -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
wieś -
- kuchenna, służebna; głupia, prosta, zwykła dziewka
- dziewka od krów
-
Dziewka kuchenna, która właśnie niosła sznycle, przystanęła oczarowana, zawołała: - O Jezu! - i plasnęła w ręce, a półmisek ze sznyclami spadł na podłogę.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
Wódz ocalonych Warraułów, Oronapi, nie wiedział, jak się wywdzięczyć, chciał nam dawać zdrowe dziewki na żony i służebnice, alem za jego dar grzecznie podziękował.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Biały Jaguar, 1990
W oberży pili, obmacywali służebne dziewki, śpiewali.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziewka
dziewki
D. dziewki
dziewek
C. dziewce
dziewkom
B. dziewkę
dziewki
N. dziewką
dziewkami
Ms. dziewce
dziewkach
W. dziewko
dziewki
-
psł. *děvъka 'dziewczyna, dziewczynka'