frustrować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. doznawać frustracji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Często mylimy ludzi z przedmiotami i sądzimy, że wystarczy wcisnąć ten czy inny „guzik” i będą oni zachowywali się zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Frustrujemy się, kiedy tak nie jest. źródło: NKJP: Internet
	Zawodnik Borussii Dortmund miał prawo frustrować się przebiegiem przygotowań do meczu. źródło: NKJP: Marek Gilarski: Liczą się tylko te trzy punkty, Dziennik Polski, 2006-10-09
	Dość szybko miałem serdecznie dosyć Biura Analiz. Męczyła mnie biurokratyczna struktura i chyba nigdy w życiu nie frustrowałem się tak, jak w tej pracy. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Szpieg ze styropianu, Gazeta Wyborcza, 1994-09-17
	Pracoholik frustruje się, bo rozglądając się wokół ma wrażenie, że w tym kraju pracuje tylko on. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	frustrowałem się +(e)m się frustrował	frustrowałam się +(e)m się frustrowała	frustrowałom się +(e)m się frustrowało	frustrowaliśmy się +(e)śmy się frustrowali	frustrowałyśmy się +(e)śmy się frustrowały
2 os.	frustrowałeś się +(e)ś się frustrował	frustrowałaś się +(e)ś się frustrowała	frustrowałoś się +(e)ś się frustrowało	frustrowaliście się +(e)ście się frustrowali	frustrowałyście się +(e)ście się frustrowały
3 os.	frustrował się	frustrowała się	frustrowało się	frustrowali się	frustrowały się

bezosobnik: frustrowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się frustrował będę się frustrować	będę się frustrowała będę się frustrować	będę się frustrowało będę się frustrować	będziemy się frustrowali będziemy się frustrować	będziemy się frustrowały będziemy się frustrować
2 os.	będziesz się frustrował będziesz się frustrować	będziesz się frustrowała będziesz się frustrować	będziesz się frustrowało będziesz się frustrować	będziecie się frustrowali będziecie się frustrować	będziecie się frustrowały będziecie się frustrować
3 os.	będzie się frustrował będzie się frustrować	będzie się frustrowała będzie się frustrować	będzie się frustrowało będzie się frustrować	będą się frustrowali będą się frustrować	będą się frustrowały będą się frustrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		frustrujmy się
2 os.	frustruj się	frustrujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	frustrowałbym się bym się frustrował	frustrowałabym się bym się frustrowała	frustrowałobym się bym się frustrowało	frustrowalibyśmy się byśmy się frustrowali	frustrowałybyśmy się byśmy się frustrowały
2 os.	frustrowałbyś się byś się frustrował	frustrowałabyś się byś się frustrowała	frustrowałobyś się byś się frustrowało	frustrowalibyście się byście się frustrowali	frustrowałybyście się byście się frustrowały
3 os.	frustrowałby się by się frustrował	frustrowałaby się by się frustrowała	frustrowałoby się by się frustrowało	frustrowaliby się by się frustrowali	frustrowałyby się by się frustrowały

bezosobnik: frustrowano by się

bezokolicznik: frustrować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: frustrując się

gerundium: frustrowanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: frustrujący się

odpowiednik aspektowy: sfrustrować się

+

frustrować się

+

(CZYM)

Zob. frustrować