interweniować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

sport. broniąc bramki w czasie meczu piłki nożnej, uniemożliwiać strzelenie gola zawodnikowi drużyny przeciwnej

Wymowa

[interweńjować]

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

bronić

Połączenia

bramkarz, golkiper interweniował
interweniować po strzale
interweniować kapitalnie, skutecznie, udanie, świetnie, znakomicie; niefortunnie, nieszczęśliwie; niepewnie, rozpaczliwie; ofiarnie

Cytaty

W 85 minucie dwa razy świetnie interweniował jednak Krzysztof Baran i zapobiegł utracie bramki.

źródło: NKJP: Wojciech Przepiorka: Bez bramek, ale z emocjami, Dziennik Bałtycki, 2010-09-13

Ten wprawdzie trafił w światło bramki, ale golkiper nie miał większych problemów z wybiciem piłki na aut. Chwilę później znowu z największym trudem musiał interweniować po strzale Rudnickiego.

źródło: NKJP: (GREG): V liga, Jarosław - Przemyśl, Dziennik Polski, 2005-06-06

Zawodnik tak ofiarnie interweniował, ratując zespół przed utratą bramki, że uderzył głową w słupek, rozcinając łuk brwiowy.

źródło: NKJP: (pach): Rezerwy Polanu, Gazeta Krakowska, 2004-02-04

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	interweniuję	interweniujemy
2 os.	interweniujesz	interweniujecie
3 os.	interweniuje	interweniują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	interweniowałem +(e)m interweniował	interweniowałam +(e)m interweniowała	interweniowałom +(e)m interweniowało	interweniowaliśmy +(e)śmy interweniowali	interweniowałyśmy +(e)śmy interweniowały
2 os.	interweniowałeś +(e)ś interweniował	interweniowałaś +(e)ś interweniowała	interweniowałoś +(e)ś interweniowało	interweniowaliście +(e)ście interweniowali	interweniowałyście +(e)ście interweniowały
3 os.	interweniował	interweniowała	interweniowało	interweniowali	interweniowały

bezosobnik: interweniowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę interweniował będę interweniować	będę interweniowała będę interweniować	będę interweniowało będę interweniować	będziemy interweniowali będziemy interweniować	będziemy interweniowały będziemy interweniować
2 os.	będziesz interweniował będziesz interweniować	będziesz interweniowała będziesz interweniować	będziesz interweniowało będziesz interweniować	będziecie interweniowali będziecie interweniować	będziecie interweniowały będziecie interweniować
3 os.	będzie interweniował będzie interweniować	będzie interweniowała będzie interweniować	będzie interweniowało będzie interweniować	będą interweniowali będą interweniować	będą interweniowały będą interweniować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		interweniujmy
2 os.	interweniuj	interweniujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	interweniowałbym bym interweniował	interweniowałabym bym interweniowała	interweniowałobym bym interweniowało	interweniowalibyśmy byśmy interweniowali	interweniowałybyśmy byśmy interweniowały
2 os.	interweniowałbyś byś interweniował	interweniowałabyś byś interweniowała	interweniowałobyś byś interweniowało	interweniowalibyście byście interweniowali	interweniowałybyście byście interweniowały
3 os.	interweniowałby by interweniował	interweniowałaby by interweniowała	interweniowałoby by interweniowało	interweniowaliby by interweniowali	interweniowałyby by interweniowały

bezosobnik: interweniowano by

bezokolicznik: interweniować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

interweniując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

interweniowawszy

gerundium: interweniowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	interweniowanie	interweniowania
D.	interweniowania	interweniowań
C.	interweniowaniu	interweniowaniom
B.	interweniowanie	interweniowania
N.	interweniowaniem	interweniowaniami
Ms.	interweniowaniu	interweniowaniach
W.	interweniowanie	interweniowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: interweniujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	interweniujący	interweniujący	interweniujący	interweniujące	interweniująca
D.	interweniującego	interweniującego	interweniującego	interweniującego	interweniującej
C.	interweniującemu	interweniującemu	interweniującemu	interweniującemu	interweniującej
B.	interweniującego	interweniującego	interweniujący	interweniujące	interweniującą
N.	interweniującym	interweniującym	interweniującym	interweniującym	interweniującą
Ms.	interweniującym	interweniującym	interweniującym	interweniującym	interweniującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	interweniujący	interweniujący	interweniujące	interweniujące
D.	interweniujących	interweniujących	interweniujących	interweniujących
C.	interweniującym	interweniującym	interweniującym	interweniującym
B.	interweniujących	interweniujących	interweniujących	interweniujące
N.	interweniującymi	interweniującymi	interweniującymi	interweniującymi
Ms.	interweniujących	interweniujących	interweniujących	interweniujących

Pochodzenie

internac.

fr. intervenir

niem. intervenieren

wł. intervenire

z łac. intervenīre 'wchodzić pomiędzy, przeszkadzać, wtrącać się'