jawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. być postrzeganym w określony sposób

Dopełnienie wyrażone przymiotnikiem ma taką samą liczbę i rodzaj jak podmiot zdania.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

malować się

ktoś jawi się komuś księciem z bajki, obrońcą wolności, pocieszycielem cierpiących; coś mitem, pałacem, rajem
ktoś jawi się komuś jako antysemita, jako bohater, jako człowiek honoru, jako twórca, jako zbawca; jako antypatyczny; coś jako cud, jako dramat miłosny, jako raj; jako anachroniczne, jako dobre, jako właściwe, jako złe

	Rozstanie może jawić się jako bardzo rozsądna i słuszna decyzja, a mimo to przeważnie związane jest z cierpieniem. źródło: NKJP: Chmurne niebo rozstań, Cosmopolitan, 2000, nr 9
	To prawda, że towarzystwo ubezpieczeniowe może w takiej sytuacji jawić się klientowi jako firma nieludzka. źródło: NKJP: R. Nadaj: Chętnie cię ubezpieczę, bo dostanę prowizję..., Tygodnik Ciechanowski, 2005-04-18
	Zarysowana tutaj wizja może jawić się jako zbyt optymistyczna, skoro w świecie wciąż istnieje zło i dokonuje spustoszenia swoją destrukcyjną mocą. źródło: NKJP: Janusz Królikowski: Aby królował Chrystus!, 2008
	Każdy, kto do niej [do Ameryki] jechał, wybierał się niczym na tamten świat. Jawiła się im albo rajem pełnym gór ze złota, albo piekłem, doliną Jozafata zalaną po brzegi występkiem, nikczemnością, ludzką niedolą. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
	Zaledwie parę dziesiątek lat temu Wszechświat jawił się badaczom nieba takim, jakim widziały go lustra największych teleskopów źródło: NKJP: Piotr Wierzbicki: Zapis świata. Traktat metafizyczny, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jawiłem się +(e)m się jawił	jawiłam się +(e)m się jawiła	jawiłom się +(e)m się jawiło	jawiliśmy się +(e)śmy się jawili	jawiłyśmy się +(e)śmy się jawiły
2 os.	jawiłeś się +(e)ś się jawił	jawiłaś się +(e)ś się jawiła	jawiłoś się +(e)ś się jawiło	jawiliście się +(e)ście się jawili	jawiłyście się +(e)ście się jawiły
3 os.	jawił się	jawiła się	jawiło się	jawili się	jawiły się

bezosobnik: jawiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się jawił będę się jawić	będę się jawiła będę się jawić	będę się jawiło będę się jawić	będziemy się jawili będziemy się jawić	będziemy się jawiły będziemy się jawić
2 os.	będziesz się jawił będziesz się jawić	będziesz się jawiła będziesz się jawić	będziesz się jawiło będziesz się jawić	będziecie się jawili będziecie się jawić	będziecie się jawiły będziecie się jawić
3 os.	będzie się jawił będzie się jawić	będzie się jawiła będzie się jawić	będzie się jawiło będzie się jawić	będą się jawili będą się jawić	będą się jawiły będą się jawić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		jawmy się
2 os.	jaw się	jawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jawiłbym się bym się jawił	jawiłabym się bym się jawiła	jawiłobym się bym się jawiło	jawilibyśmy się byśmy się jawili	jawiłybyśmy się byśmy się jawiły
2 os.	jawiłbyś się byś się jawił	jawiłabyś się byś się jawiła	jawiłobyś się byś się jawiło	jawilibyście się byście się jawili	jawiłybyście się byście się jawiły
3 os.	jawiłby się by się jawił	jawiłaby się by się jawiła	jawiłoby się by się jawiło	jawiliby się by się jawili	jawiłyby się by się jawiły

bezosobnik: jawiono by się

bezokolicznik: jawić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: jawiąc się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: jawiwszy się

gerundium: jawienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: jawiący się

psł. *aviti 'czynić jawnym, widocznym, znanym'