kojarzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powstawać w czyjejś świadomości jako związek między jedną osobą lub rzeczą a drugą w taki sposób, że myśl o jednej nasuwa myśl o drugiej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

jakaś nazwa, jakieś nazwisko, słowo kojarzy się z kimś/czymś
kojarzyć się dziecku, ludziom, niektórym, większości (osób)
kojarzyć się w pamięci, w świadomości, w umyśle, w wyobraźni
kojarzyć się automatycznie, często, jednoznacznie, nieodparcie, nieodmiennie, powszechnie, silnie, zazwyczaj
móc, przestać, zacząć kojarzyć się

	Ten wiekowy mężczyzna o zasuszonej twarzy denerwował go. [...] Kojarzył się z grzechotnikiem, czekającym jedynie na okazję, by ugryźć. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
	Łysa głowa osadzona na masywnym karku kojarzyła się z zapaśnikiem, rugbystą lub ochroniarzem. źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
	Mock, któremu stenografowanie kojarzyło się z tą właśnie nieskomplikowaną dziewczyną, uważał tę czynność za coś równie płaskiego i banalnego, jak prasowanie i gotowanie. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
	Zapach szałwii płoszy wierzchowce, a mnie, wstyd przyznać, przykro kojarzy się z wyrywaniem zębów. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Ohydna woń drapała w gardle, wywołując mdłości i zawrót głowy. Kojarzyła się przy tym z czymś dobrze mi znanym. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kojarzyłem się +(e)m się kojarzył	kojarzyłam się +(e)m się kojarzyła	kojarzyłom się +(e)m się kojarzyło	kojarzyliśmy się +(e)śmy się kojarzyli	kojarzyłyśmy się +(e)śmy się kojarzyły
2 os.	kojarzyłeś się +(e)ś się kojarzył	kojarzyłaś się +(e)ś się kojarzyła	kojarzyłoś się +(e)ś się kojarzyło	kojarzyliście się +(e)ście się kojarzyli	kojarzyłyście się +(e)ście się kojarzyły
3 os.	kojarzył się	kojarzyła się	kojarzyło się	kojarzyli się	kojarzyły się

bezosobnik: kojarzono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kojarzył będę się kojarzyć	będę się kojarzyła będę się kojarzyć	będę się kojarzyło będę się kojarzyć	będziemy się kojarzyli będziemy się kojarzyć	będziemy się kojarzyły będziemy się kojarzyć
2 os.	będziesz się kojarzył będziesz się kojarzyć	będziesz się kojarzyła będziesz się kojarzyć	będziesz się kojarzyło będziesz się kojarzyć	będziecie się kojarzyli będziecie się kojarzyć	będziecie się kojarzyły będziecie się kojarzyć
3 os.	będzie się kojarzył będzie się kojarzyć	będzie się kojarzyła będzie się kojarzyć	będzie się kojarzyło będzie się kojarzyć	będą się kojarzyli będą się kojarzyć	będą się kojarzyły będą się kojarzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kojarzmy się
2 os.	kojarz się	kojarzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kojarzyłbym się bym się kojarzył	kojarzyłabym się bym się kojarzyła	kojarzyłobym się bym się kojarzyło	kojarzylibyśmy się byśmy się kojarzyli	kojarzyłybyśmy się byśmy się kojarzyły
2 os.	kojarzyłbyś się byś się kojarzył	kojarzyłabyś się byś się kojarzyła	kojarzyłobyś się byś się kojarzyło	kojarzylibyście się byście się kojarzyli	kojarzyłybyście się byście się kojarzyły
3 os.	kojarzyłby się by się kojarzył	kojarzyłaby się by się kojarzyła	kojarzyłoby się by się kojarzyło	kojarzyliby się by się kojarzyli	kojarzyłyby się by się kojarzyły

bezosobnik: kojarzono by się

bezokolicznik: kojarzyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: kojarząc się

gerundium: kojarzenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kojarzący się

odpowiednik aspektowy: skojarzyć się

+

kojarzyć się

+

(KOMU) + z KIM/CZYM

Zob. kojarzyć