-
2.
sprawić lub sprawiać, że ktoś coś robi -
ATEMATYCZNY
-
- Długo pan kazał na siebie czekać. - Spałem - bąknął Dymek.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński, Góralskie tango, 1978
Atak głodu każe mi zmienić trasę, bo o tej porze w kawiarni „Hotelu Francuskiego” na pewno jest jeszcze pusto.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1981
Niezwykły rozwój technologii w ostatnich dziesięcioleciach każe przypuszczać, że zbudowanie kwantowego komputera w ten czy inny sposób jest kwestią bliskiej przyszłości.
źródło: NKJP: Stanisław Mrówczyński: Koniec inteligentnego idioty, Polityka, 2001-04-07
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany lub niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. każę
każemy
2 os. każesz
każecie
3 os. każe
każą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. kazałem
+(e)m kazał
kazałam
+(e)m kazała
kazałom
+(e)m kazało
kazaliśmy
+(e)śmy kazali
kazałyśmy
+(e)śmy kazały
2 os. kazałeś
+(e)ś kazał
kazałaś
+(e)ś kazała
kazałoś
+(e)ś kazało
kazaliście
+(e)ście kazali
kazałyście
+(e)ście kazały
3 os. kazał
kazała
kazało
kazali
kazały
bezosobnik: kazano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę kazał
będę kazać
będę kazała
będę kazać
będę kazało
będę kazać
będziemy kazali
będziemy kazać
będziemy kazały
będziemy kazać
2 os. będziesz kazał
będziesz kazać
będziesz kazała
będziesz kazać
będziesz kazało
będziesz kazać
będziecie kazali
będziecie kazać
będziecie kazały
będziecie kazać
3 os. będzie kazał
będzie kazać
będzie kazała
będzie kazać
będzie kazało
będzie kazać
będą kazali
będą kazać
będą kazały
będą kazać
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. każmy
2 os. każ
każcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. kazałbym
bym kazał
kazałabym
bym kazała
kazałobym
bym kazało
kazalibyśmy
byśmy kazali
kazałybyśmy
byśmy kazały
2 os. kazałbyś
byś kazał
kazałabyś
byś kazała
kazałobyś
byś kazało
kazalibyście
byście kazali
kazałybyście
byście kazały
3 os. kazałby
by kazał
kazałaby
by kazała
kazałoby
by kazało
kazaliby
by kazali
kazałyby
by kazały
bezosobnik: kazano by
bezokolicznik: kazać
imiesłów przysłówkowy współczesny:
każąc
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
kazawszy
gerundium: kazanie
rodzaj gramatyczny: dk, ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kazanie
kazania
D. kazania
kazań
C. kazaniu
kazaniom
B. kazanie
kazania
N. kazaniem
kazaniami
Ms. kazaniu
kazaniach
W. kazanie
kazania
imiesłów przymiotnikowy czynny: każący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. każący
każący
każący
każące
każąca
D. każącego
każącego
każącego
każącego
każącej
C. każącemu
każącemu
każącemu
każącemu
każącej
B. każącego
każącego
każący
każące
każącą
N. każącym
każącym
każącym
każącym
każącą
Ms. każącym
każącym
każącym
każącym
każącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. każący
każący
każące
każące
D. każących
każących
każących
każących
C. każącym
każącym
każącym
każącym
B. każących
każących
każących
każące
N. każącymi
każącymi
każącymi
każącymi
Ms. każących
każących
każących
każących
-
+ kazać + BEZOKOLICZNIK -
psł. *kazati 'pokazać; mówić, głosić; rozkazywać'
-
+ kazać + BEZOKOLICZNIK