miasto - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

miejsce poza domem - czyli centrum miasta bądź inna część miasta, w której znajdują się ważne instytucje, restauracje, sklepy czy kino

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

miasto

antonimy:

wieś

spotkanie; lunch, obiad, piwo na mieście
jechać, pojechać, pójść/iść do miasta
chodzić, jechać, lecieć, pojechać, pójść/iść, wybrać się/wybierać się, wyjść/wychodzić, wyskoczyć na miasto
bawić, bawić się, być, jadać, jeść, spotkać kogoś, spotkać się/spotykać się, umówić się, załatwić/załatwiać coś, zjeść na mieście
być, jeść, spotkać się, załatwić/załatwiać coś, zjeść w mieście

	Równocześnie jednak widują się co dzień, wspólnie wychodzą na miasto - często chodzą nawet razem do kina albo do teatru, oczywiście tylko na poranki. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
	Jadłeś w mieście! – wykrzyknęła Paulina. [...] Od lat była żoną permanentnie zdradzaną. Jej rywalki, różne restauracje i restauracyjki, nie były aż tak zachłanne jak żywe kobiety. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
	Mama wychodziła wcześnie rano do pracy i późno wracała, załatwiając na mieście różne sprawy, jak w innych rodzinach ojciec, i mało ją widywałam. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Feralnego dnia około godz. 15.00 żona zmarłego wyszła do miasta załatwić pilne sprawy i około godz. 18.00 po powrocie zauważyła wydobywający się z budynku dym. źródło: Internet

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

psł. *město 'miejsce; miejsce pobytu'

Polski rozwój znaczeniowy 'miejsce' > 'miejscowość, miasto' być może pod wpływem czeskim (Bor)