-
2.
spowodować, że jakaś osoba zrobiła coś, czego nie chce lub nie powinna zrobić -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- skusić Adama
-
Słyszałam opinię, że wąż skusił kobietę, bo była słabsza duchowo.
źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007
Wypiłem bardzo dużo szampana... I skusiło mnie, aby poigrać ze śmiercią, zabawić się w to, co nazwano „rosyjską ruletką”.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Wszakże czym ciebie mógł skusić, omamić? I... zniszczyć.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
Może szatan tak się wysilił, żeby ten raz dać nam poczucie wyjątkowego szczęścia i skusić do dalszych grzechów.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
Co mnie skusiło, żeby pójść do lekarza? I to do takiego?... Dlaczego tak ze mną postąpił? Przecież mógł nie mówić mi wszystkiego prosto w oczy.
źródło: NKJP: Agata Miklaszewska: Huśtawka, 2005
Licho was skusiło, żeby popróbować diabelskiego nasienia. Tam nad rzeką pełno tego rośnie. Takie dorodne kolczaste owoce, niczym kasztany. Nikt wam nie powiedział, dzieci, że to straszna trucizna.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skuszę
skusimy
2 os. skusisz
skusicie
3 os. skusi
skuszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skusiłem
+(e)m skusił
skusiłam
+(e)m skusiła
skusiłom
+(e)m skusiło
skusiliśmy
+(e)śmy skusili
skusiłyśmy
+(e)śmy skusiły
2 os. skusiłeś
+(e)ś skusił
skusiłaś
+(e)ś skusiła
skusiłoś
+(e)ś skusiło
skusiliście
+(e)ście skusili
skusiłyście
+(e)ście skusiły
3 os. skusił
skusiła
skusiło
skusili
skusiły
bezosobnik: skuszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skuśmy
2 os. skuś
skuście
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skusiłbym
bym skusił
skusiłabym
bym skusiła
skusiłobym
bym skusiło
skusilibyśmy
byśmy skusili
skusiłybyśmy
byśmy skusiły
2 os. skusiłbyś
byś skusił
skusiłabyś
byś skusiła
skusiłobyś
byś skusiło
skusilibyście
byście skusili
skusiłybyście
byście skusiły
3 os. skusiłby
by skusił
skusiłaby
by skusiła
skusiłoby
by skusiło
skusiliby
by skusili
skusiłyby
by skusiły
bezosobnik: skuszono by
bezokolicznik: skusić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skusiwszy
gerundium: skuszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skuszenie
skuszenia
D. skuszenia
skuszeń
C. skuszeniu
skuszeniom
B. skuszenie
skuszenia
N. skuszeniem
skuszeniami
Ms. skuszeniu
skuszeniach
W. skuszenie
skuszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: skuszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skuszony
skuszony
skuszony
skuszone
skuszona
D. skuszonego
skuszonego
skuszonego
skuszonego
skuszonej
C. skuszonemu
skuszonemu
skuszonemu
skuszonemu
skuszonej
B. skuszonego
skuszonego
skuszony
skuszone
skuszoną
N. skuszonym
skuszonym
skuszonym
skuszonym
skuszoną
Ms. skuszonym
skuszonym
skuszonym
skuszonym
skuszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skuszeni
skuszeni
skuszone
skuszone
D. skuszonych
skuszonych
skuszonych
skuszonych
C. skuszonym
skuszonym
skuszonym
skuszonym
B. skuszonych
skuszonych
skuszonych
skuszone
N. skuszonymi
skuszonymi
skuszonymi
skuszonymi
Ms. skuszonych
skuszonych
skuszonych
skuszonych
odpowiednik aspektowy: kusić
-
+ skusić + KOGO + (CZYM) + (do CZEGO)
+ skusić + KOGO + (CZYM) + (żeby ZDANIE) -
Zob. kusić
-
+ skusić + KOGO + (CZYM) + (do CZEGO)
+ skusić + KOGO + (CZYM) + (żeby ZDANIE)