-
1.
osoba, która powoduje szkody -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- szkodnik społeczny; wielki szkodnik
- uważać kogoś za szkodnika
-
[...] Człowieka chorego psychicznie i szkodnika tolerować w Związku nie można.
źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Obława: losy pisarzy represjonowanych, 2005
Jak określić ministra rolnictwa, doprawdy nie wiem. Nie nadużywam mocnych słów, ale to chyba po prostu szkodnik. W UE nie załatwił nic na rynku cukru, bo się obraził. Nie ma postępu w odblokowaniu eksportu polskiego mięsa do Rosji, a na dodatek ostatnio zakaz jego importu wprowadziła Ukraina.
źródło: NKJP: Internet
Głównymi bohaterami dramatu Pogodin uczynił – jak nazywano ich w oficjalnej państwowej nomenklaturze – szkodników i złodziei, skazanych za pasożytnictwo na pobyt w obozie pracy.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Kino totalitarne: Nie tylko „zekom” miesza się w rozumach, Esensja, 2009-07-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szkodnik
szkodnicy
ndepr szkodniki
depr D. szkodnika
szkodników
C. szkodnikowi
szkodnikom
B. szkodnika
szkodników
N. szkodnikiem
szkodnikami
Ms. szkodniku
szkodnikach
W. szkodniku
szkodnicy
ndepr szkodniki
depr -
Zob. szkoda I