-
3.
reportaż z terenu, zwłaszcza z zagranicy, przesyłany przez korespondenta do prasy, radia lub telewizji -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu -
- korespondencja od naszego (specjalnego) wysłannika; korespondencja z Brukseli, z Paryża, z Rzymu, z Warszawy
-
Nigdy jeszcze od chwili powstania PRL - pisze w korespondencji z Warszawy wysłannik pisma Stuttgarter Zeitung - żaden członek politycznego ugrupowania katolickiego w kraju nie otrzymał tak wysokiej funkcji rządowej.
źródło: NKJP: Dominik Morawski: Korespondencja z Rzymu, Kultura, 1981
Jednocześnie jako zagorzała miłośniczka nowoczesnego malarstwa pisała o nim korespondencje do warszawskiej prasy.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
Wspomaga więźniów politycznych, pisze korespondencje dla prasy partyjnej.
źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. korespondencja
korespondencje
D. korespondencji
korespondencji
neut korespondencyj
char C. korespondencji
korespondencjom
B. korespondencję
korespondencje
N. korespondencją
korespondencjami
Ms. korespondencji
korespondencjach
W. korespondencjo
korespondencje
-
+ korespondencja + (SKĄD) + (do CZEGO | dla CZEGO) -
łac. śred. correspondentia 'odpowiedniość, zgodność; odwzajemnianie się'