hodowca
-
osoba zajmująca się hodowlą - czynnością
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
ogrodnictwo i dbałość o rośliny
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
- miejscowy, regionalny, tamtejszy; krajowy, niemiecki, polski, zagraniczny; wyłączny; prywatny; doświadczony, młody, początkujący; najlepszy hodowca
- hodowca zwierząt; bydła (mlecznego), drobiu, koni, kóz, królików, kur, owiec, świń, trzody (chlewnej); kotów (rasowych), psów (rasowych); jeleniowatych, reniferów; gołębi (pocztowych), kanarków, strusi; pszczół; ryb, rybek; karpi; roślin
- hodowcy i miłośnicy, hodowcy i myśliwi, hodowcy i producenci, hodowcy i przedsiębiorcy, hodowcy i przedstawiciele, hodowcy i rolnicy, hodowcy i właściciele
- prawo; zdanie, zgoda; spotkanie; federacja, organizacja, stowarzyszenie, związek; interesy hodowców
- hodowcy kupili/kupują coś, sprzedają coś; przyjechali; wystawiają coś; twierdzą coś; zapewniają o czymś
- zrzeszać hodowców
-
Tak, ziemię uprawiam, ale rolnik jestem, nie chłop! Chłopi to za pańszczyzny! - Ignac, uspokój się człowieku. - Hodowca jestem! Plantator! Farmer! Maszyny mam! Budynki u mnie murowane!
źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1994
Makowianin ma bowiem rozległe kontakty wśród hodowców gołębi nie tylko w całej Polsce, ale i w Europie.
źródło: NKJP: Elżbieta Machoczek: Nasi tam byli, Gazeta Krakowska, 2006-01-31
Około 1800 r. zamieszkujący wieś rolnicy i hodowcy stanowili w skali świata prawie 90% ogółu ludności zawodowo czynnej.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX , 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hodowca
hodowcy
ndepr hodowce
depr D. hodowcy
hodowców
C. hodowcy
hodowcom
B. hodowcę
hodowców
N. hodowcą
hodowcami
Ms. hodowcy
hodowcach
W. hodowco
hodowcy
ndepr hodowce
depr -
+ hodowca + CZEGO -
Od: hodować
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP