-
1.
osoba jadąca na grzbiecie konia lub innego zwierzęcia -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- powożący; samotny; doświadczony, wytrawny jeździec; jeździec konny
- jeździec w siodle
- jeździec i koń
- sylwetka jeźdźca; gromada, gromadka, grupa, kawalkada jeźdźców
- jeździec dosiada konia, wielbłąda; galopuje, pędzi
-
Nie było nieba nad sylwetką konia i jeźdźca, których ruchliwy cień sunął po zaśnieżonej drodze.
źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska, Był pałac, 2008
Niebawem ujrzeli galopujących jeźdźców. Pierwszy z nich znacznie wyprzedził całą grupę i gnał jak wicher.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. jeździec
jeźdźcy
ndepr jeźdźce
depr D. jeźdźca
jeźdźców
C. jeźdźcowi
jeźdźcom
B. jeźdźca
jeźdźców
N. jeźdźcem
jeźdźcami
Ms. jeźdźcu
jeźdźcach
W. jeźdźcu
jeźdźcze
jeźdźcy
ndepr jeźdźce
depr -