utwierdzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

upewnić kogoś o słuszności jego przekonania lub zamiaru

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

pobyt, rozmówca, sukces, wygląd utwierdził; czyjaś obecność, reakcja, wizyta; dyskusja, lektura utwierdziła; badania, wydarzenia, wyniki utwierdziły kogoś w czymś
utwierdzić czytelnika, inwestorów, klienta, opinię publiczną w czymś; mniemanie, przekonanie w kimś
utwierdzić kogoś w decyzji, w postanowieniu, w przekonaniu, w przeświadczeniu, w przypuszczeniach, w słuszności czegoś, w wyborze drogi życiowej, w zamiarze

	Dzieła prawnicze i kodeksy znalezione w bibliotece utwierdziły mnie w przekonaniu, że w świetle prawa każdy człowiek jest przestępcą. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
	Alguier utwierdził mnie całkowicie w słuszności mego rozumowania. źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960
	Utwierdzony w mych domysłach, zgodziłem się na jej argumentację i rozstaliśmy się. źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
	Świadomi swej utajonej dotychczas siły [...] rozpoczęli wreszcie pochód, a ich sukcesy utwierdziły w nich przekonanie, że ich pogarda dla Zachodu nie była bez podstaw. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utwierdziłem +(e)m utwierdził	utwierdziłam +(e)m utwierdziła	utwierdziłom +(e)m utwierdziło	utwierdziliśmy +(e)śmy utwierdzili	utwierdziłyśmy +(e)śmy utwierdziły
2 os.	utwierdziłeś +(e)ś utwierdził	utwierdziłaś +(e)ś utwierdziła	utwierdziłoś +(e)ś utwierdziło	utwierdziliście +(e)ście utwierdzili	utwierdziłyście +(e)ście utwierdziły
3 os.	utwierdził	utwierdziła	utwierdziło	utwierdzili	utwierdziły

bezosobnik: utwierdzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utwierdźmy
2 os.	utwierdź	utwierdźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utwierdziłbym bym utwierdził	utwierdziłabym bym utwierdziła	utwierdziłobym bym utwierdziło	utwierdzilibyśmy byśmy utwierdzili	utwierdziłybyśmy byśmy utwierdziły
2 os.	utwierdziłbyś byś utwierdził	utwierdziłabyś byś utwierdziła	utwierdziłobyś byś utwierdziło	utwierdzilibyście byście utwierdzili	utwierdziłybyście byście utwierdziły
3 os.	utwierdziłby by utwierdził	utwierdziłaby by utwierdziła	utwierdziłoby by utwierdziło	utwierdziliby by utwierdzili	utwierdziłyby by utwierdziły

bezosobnik: utwierdzono by

bezokolicznik: utwierdzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utwierdziwszy

gerundium: utwierdzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: utwierdzony

odpowiednik aspektowy: utwierdzać

	+	utwierdzić	+	KOGO + w CZYM
	+	utwierdzić	+	CO + w KIM

Zob. twierdzić