utwierdzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

upewniać kogoś o słuszności jego przekonania lub zamiaru

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

lektura, przebieg dyskusji, rozmówca, sukces, wygląd; czyjaś obecność, opinia, reakcja, wizyta utwierdza; badania, politycy, sondaże, wydarzenia, wyniki utwierdzają kogoś w czymś
utwierdzać czytelników, inwestorów, klientów, opinię publiczną, zwolenników w czymś; mniemanie, przekonanie w kimś
utwierdzać kogoś w decyzji, w podejrzeniach, w postanowieniu, w przekonaniu, w przeświadczeniu, w przypuszczeniach, w słuszności czegoś, w wyborze drogi życiowej, w zamiarze

	Lyllanę od dziecka otaczali ludzie, którzy utwierdzali ją w przekonaniu, że jest najpiękniejsza i najmądrzejsza. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	[...] wpadki nielubianego katechety sprawiały jej w gruncie rzeczy przyjemność, utwierdzały w poczuciu wyższości i zapamiętywane były chętniej niż to, co brzmiało rozsądnie. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	Z dyplomatycznym wyrafinowaniem i w błyskotliwy sposób utwierdzał w Napoleonie jego mniemanie o wielkości. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
	To, co mówił „Raróg” na ten temat, utwierdza mój niepokój... źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utwierdzałem +(e)m utwierdzał	utwierdzałam +(e)m utwierdzała	utwierdzałom +(e)m utwierdzało	utwierdzaliśmy +(e)śmy utwierdzali	utwierdzałyśmy +(e)śmy utwierdzały
2 os.	utwierdzałeś +(e)ś utwierdzał	utwierdzałaś +(e)ś utwierdzała	utwierdzałoś +(e)ś utwierdzało	utwierdzaliście +(e)ście utwierdzali	utwierdzałyście +(e)ście utwierdzały
3 os.	utwierdzał	utwierdzała	utwierdzało	utwierdzali	utwierdzały

bezosobnik: utwierdzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę utwierdzał będę utwierdzać	będę utwierdzała będę utwierdzać	będę utwierdzało będę utwierdzać	będziemy utwierdzali będziemy utwierdzać	będziemy utwierdzały będziemy utwierdzać
2 os.	będziesz utwierdzał będziesz utwierdzać	będziesz utwierdzała będziesz utwierdzać	będziesz utwierdzało będziesz utwierdzać	będziecie utwierdzali będziecie utwierdzać	będziecie utwierdzały będziecie utwierdzać
3 os.	będzie utwierdzał będzie utwierdzać	będzie utwierdzała będzie utwierdzać	będzie utwierdzało będzie utwierdzać	będą utwierdzali będą utwierdzać	będą utwierdzały będą utwierdzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utwierdzajmy
2 os.	utwierdzaj	utwierdzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utwierdzałbym bym utwierdzał	utwierdzałabym bym utwierdzała	utwierdzałobym bym utwierdzało	utwierdzalibyśmy byśmy utwierdzali	utwierdzałybyśmy byśmy utwierdzały
2 os.	utwierdzałbyś byś utwierdzał	utwierdzałabyś byś utwierdzała	utwierdzałobyś byś utwierdzało	utwierdzalibyście byście utwierdzali	utwierdzałybyście byście utwierdzały
3 os.	utwierdzałby by utwierdzał	utwierdzałaby by utwierdzała	utwierdzałoby by utwierdzało	utwierdzaliby by utwierdzali	utwierdzałyby by utwierdzały

bezosobnik: utwierdzano by

bezokolicznik: utwierdzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: utwierdzając

gerundium: utwierdzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: utwierdzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: utwierdzany

odpowiednik aspektowy: utwierdzić

	+	utwierdzać	+	KOGO + w CZYM
	+	utwierdzać	+	CO + w KIM

Zob. twierdzić