utracić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przestać mieć daną cechę, zdolność do czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

rodzaje chorób

chory, człowiek, pacjent utracił coś; skóra utraciła coś
utracić pamięć, rozum, słuch, sprawność fizyczną, umysłową..., wzrok; dziewictwo; elastyczność, jędrność, wilgotność, wodę

Odkąd Dobraczyński utracił wzrok, widział świat uszami i rozpoznawał końcami palców.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

W większości przypadków klienci masażystów to chore, zniedołężniałe osoby, których skóra dawno utraciła jędrność.

źródło: NKJP: Iwona Poniewierska: Profesje, Dziennik Polski, 2005-07-19

Żylaki stwierdza się wtedy, gdy ścianki żył utracą elastyczność.

źródło: NKJP: Michał Jankowiak: Gdy bolą nogi. Żylaki, Polska Głos Wielkopolski, 2007-05-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utraciłem +(e)m utracił	utraciłam +(e)m utraciła	utraciłom +(e)m utraciło	utraciliśmy +(e)śmy utracili	utraciłyśmy +(e)śmy utraciły
2 os.	utraciłeś +(e)ś utracił	utraciłaś +(e)ś utraciła	utraciłoś +(e)ś utraciło	utraciliście +(e)ście utracili	utraciłyście +(e)ście utraciły
3 os.	utracił	utraciła	utraciło	utracili	utraciły

bezosobnik: utracono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utraćmy
2 os.	utrać	utraćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utraciłbym bym utracił	utraciłabym bym utraciła	utraciłobym bym utraciło	utracilibyśmy byśmy utracili	utraciłybyśmy byśmy utraciły
2 os.	utraciłbyś byś utracił	utraciłabyś byś utraciła	utraciłobyś byś utraciło	utracilibyście byście utracili	utraciłybyście byście utraciły
3 os.	utraciłby by utracił	utraciłaby by utraciła	utraciłoby by utraciło	utraciliby by utracili	utraciłyby by utraciły

bezosobnik: utracono by

bezokolicznik: utracić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utraciwszy

gerundium: utracenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: utracony

odpowiedniki aspektowe: tracić , utracać

+

utracić

+

CO