-
3.
poprosić kogoś o opiekę nad kimś lub czymś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- polecić Bogu; czyjejś opiece, szczególnej trosce
- polecić córkę, dziecko; dobytek, dom
-
Marta postawiła Irenkę, poleciła ją opiece Surmowej i wróciła do Hani.
źródło: KWSJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Kiedy przed wojną po raz pierwszy pojechał do Paryża, gdzie Lechoń był wtedy attaché kulturalnym polskiej ambasady, ojciec polecił go jego opiece.
źródło: KWSJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Wkrótce wpadła w oko grupie nauczycielek [...], które wspomagały dziewczęta-emigrantki zamierzające studiować we Francji. Władze uniwersytetu wieczorowego poleciły im Ewę jako młodą osobę zasługującą na wsparcie, a o bardzo ograniczonych środkach do życia.
źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić : ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005
[...] w pierwszym dniu sierpnia, poleciwszy dom opiece Genowefy, wynajął w remizie dorożkę i pojechał do Sieprawia.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. polecę
polecimy
2 os. polecisz
polecicie
3 os. poleci
polecą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. poleciłem
+(e)m polecił
poleciłam
+(e)m poleciła
poleciłom
+(e)m poleciło
poleciliśmy
+(e)śmy polecili
poleciłyśmy
+(e)śmy poleciły
2 os. poleciłeś
+(e)ś polecił
poleciłaś
+(e)ś poleciła
poleciłoś
+(e)ś poleciło
poleciliście
+(e)ście polecili
poleciłyście
+(e)ście poleciły
3 os. polecił
poleciła
poleciło
polecili
poleciły
bezosobnik: polecono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. polećmy
2 os. poleć
polećcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. poleciłbym
bym polecił
poleciłabym
bym poleciła
poleciłobym
bym poleciło
polecilibyśmy
byśmy polecili
poleciłybyśmy
byśmy poleciły
2 os. poleciłbyś
byś polecił
poleciłabyś
byś poleciła
poleciłobyś
byś poleciło
polecilibyście
byście polecili
poleciłybyście
byście poleciły
3 os. poleciłby
by polecił
poleciłaby
by poleciła
poleciłoby
by poleciło
poleciliby
by polecili
poleciłyby
by poleciły
bezosobnik: polecono by
bezokolicznik: polecić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: poleciwszy
gerundium: polecenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. polecenie
polecenia
D. polecenia
poleceń
C. poleceniu
poleceniom
B. polecenie
polecenia
N. poleceniem
poleceniami
Ms. poleceniu
poleceniach
W. polecenie
polecenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: polecony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. polecony
polecony
polecony
polecone
polecona
D. poleconego
poleconego
poleconego
poleconego
poleconej
C. poleconemu
poleconemu
poleconemu
poleconemu
poleconej
B. poleconego
poleconego
polecony
polecone
poleconą
N. poleconym
poleconym
poleconym
poleconym
poleconą
Ms. poleconym
poleconym
poleconym
poleconym
poleconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. poleceni
poleceni
polecone
polecone
D. poleconych
poleconych
poleconych
poleconych
C. poleconym
poleconym
poleconym
poleconym
B. poleconych
poleconych
poleconych
polecone
N. poleconymi
poleconymi
poleconymi
poleconymi
Ms. poleconych
poleconych
poleconych
poleconych
odpowiednik aspektowy: polecać
-
Rzosobowy + polecić + KOMU/CZEMU + KOGO/CO -
Od psł. *lětěti 'powierzać opiece, przekazywać, dawać', czasownika odrzeczownikowego od psł. *lětь 'swoboda, wolność' (Bor)