-
1.
metalowa płytka mocowana na kopycie konia, chroniąca je przed ścieraniem -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- rozpalona; srebrna, złota podkowa; podkowa końska
- podkowy konia
- podkowa na szczęście
- podkowa z hacelami
- kopyta i podkowy
- kształt podkowy
- rzut podkową
- zgubić podkowę; kuć, przybijać; łamać podkowy
- dzwonić; rzucać podkowami
-
Spieszył się, a jak na złość, napotykał na drodze same przeszkody. Wpierw jego koń zgubił podkowę i trzeba się było telepać po wsiach w poszukiwaniu kuźni.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Turkot kół pojazdów mieszał się z odgłosem podków końskich, a te z przekrzykiwaniem się woźniców, którzy w ten właśnie sposób wymuszali wolny przejazd.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX , 2008
Kowal całe noce i dnie kuł podkowy.
źródło: NKJP: Mateusz Wieloch: Legenda o śpiących rycerzach, Gazeta Radmoszczańska, 2009-02-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podkowa
podkowy
D. podkowy
podków
C. podkowie
podkowom
B. podkowę
podkowy
N. podkową
podkowami
Ms. podkowie
podkowach
W. podkowo
podkowy
-
psł. *podъkova
Rzeczownik odczasownikowy od prasłowiańskiego przedrostkowego *podъkovati 'podkuć'; zob. kuć