wywołać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować zaistnienie lub uzewnętrznienie się czegoś

ATEMATYCZNY

wywołać awanturę, burzę, konflikt, niepokój, panikę; podziw, zachwyt; radość, wzruszenie; entuzjazm;wojnę, zamieszki; eksplozję, pożar, wybuch, chorobę, dreszcz, gorączkę; gniew, konsternację, łzy, mdłości; dyskusję; protesty, sprzeciw; eksplozję; uśmiech; skojarzenie, wspomnienie; jakieś skutki, wrażenie, że...; wzrost czegoś
wywołać z pamięci, z wyobraźni

	Liderzy zapatystów nie ukrywali, że chcą zmiany rządu i reformy systemu politycznego w Meksyku. Liczyli, że ich zryw wywoła powstanie w całym kraju. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002
	Przyjezdni potrafią też zastawiać wjazdy na prywatne posesje, blokować dojazd do okolic plaży dla straży pożarnej i karetki pogotowia. Dość często rozbijają dzikie obozowiska w środku lasu, rozpalają ogniska i grille, które mogą wywołać pożar. źródło: NKJP: Beata Wolańska: Nad zalewem ciszy brak… , Dziennik Łódzki, 2006-06-23
	Decyzję repertuarową przyjęto w kręgach teatralnych z zaciekawieniem, natomiast zapowiedź, bo na razie była to tylko zapowiedź, obsadzenia w roli Antygony nieznanej aktoreczki wywołała konsternację. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
	Groźny wirus, który na południu Rosji wywołał epidemię podobną do osławionej zairskiej gorączki krwotocznej, to nie ebola lecz najprawdopodobniej szczep krymsko-kongijski z grupy RNA-wirusów źródło: NKJP: Piotr Szczepaniak: Groźny wirus nam nie zagraża, chory by nie dojechał, Gazeta Wrocławska, 1999
	Tajemnicza szara tabletka, niewiele różniąca się rozmiarami od zwykłego proszku od bólu głowy, wywołała z pamięci obraz ostatniego dnia pobytu na Tartarze. źródło: NKJP: Janusz A. Zajdel: Paradyzja, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywołałem +(e)m wywołał	wywołałam +(e)m wywołała	wywołałom +(e)m wywołało	wywołaliśmy +(e)śmy wywołali	wywołałyśmy +(e)śmy wywołały
2 os.	wywołałeś +(e)ś wywołał	wywołałaś +(e)ś wywołała	wywołałoś +(e)ś wywołało	wywołaliście +(e)ście wywołali	wywołałyście +(e)ście wywołały
3 os.	wywołał	wywołała	wywołało	wywołali	wywołały

bezosobnik: wywołano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywołajmy
2 os.	wywołaj	wywołajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywołałbym bym wywołał	wywołałabym bym wywołała	wywołałobym bym wywołało	wywołalibyśmy byśmy wywołali	wywołałybyśmy byśmy wywołały
2 os.	wywołałbyś byś wywołał	wywołałabyś byś wywołała	wywołałobyś byś wywołało	wywołalibyście byście wywołali	wywołałybyście byście wywołały
3 os.	wywołałby by wywołał	wywołałaby by wywołała	wywołałoby by wywołało	wywołaliby by wywołali	wywołałyby by wywołały

bezosobnik: wywołano by

bezokolicznik: wywołać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywoławszy

gerundium: wywołanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywołany

odpowiednik aspektowy: wywoływać

+

wywołać

+

CO

Zob. wołać