obcować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

mieć z kimś lub czymś bliski kontakt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

obcować z człowiekiem, z kobietami, z ludźmi z mężczyzną, z osobami; z Bogiem, z duchami, z duszami; z dziełami; z książkami, z poezją, z prozą; z kulturą; z muzyką; z naturą, z przyrodą; z komputerem

	Wędrowali górskimi szlakami i obcowali z dziką przyrodą. źródło: NKJP: (dark): „Kociaki” w Archiwum X, Goniec Rumski, 1999-10-01
	[...] obcując z książką czy z teatrem, człowiek ma nadzieję dowiedzieć się czegoś więcej o sobie i tajemnicy swojej natury. źródło: NKJP: Zdzisław Ambroziak: Całkiem nowy sport, Gazeta Wyborcza, 1995-12-09
	Philippe Aries napisał wspaniałe dzieło o stosunku człowieka do śmierci. Ludzie wczesnego średniowiecza obcowali z nią, uważając, iż jest to po prostu naturalny element egzystencji [...]. źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Do Kaśki, Polityka, 2000-06-24
	Zawsze potrafił znaleźć odpowiedni żart lub cięte słowo, poparte trudną do opisania i powtórzenia miną, które przekonywały słuchaczy, że obcują z człowiekiem obdarzonym ogromnym poczuciem humoru. źródło: NKJP: Edward Augustyn: Humor Ojca Pio: Głos Ojca Pio, 2000
	Mocą Ducha możemy obcować z Bogiem w tajemniczej wymianie miłości pomiędzy Osobami Trójcy Przenajświętszej. źródło: NKJP: Stanisława Grabska: „Boże Narodzenie - światło nadziei”, Tygodnik Powszechny, 1994

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obcowałem +(e)m obcował	obcowałam +(e)m obcowała	obcowałom +(e)m obcowało	obcowaliśmy +(e)śmy obcowali	obcowałyśmy +(e)śmy obcowały
2 os.	obcowałeś +(e)ś obcował	obcowałaś +(e)ś obcowała	obcowałoś +(e)ś obcowało	obcowaliście +(e)ście obcowali	obcowałyście +(e)ście obcowały
3 os.	obcował	obcowała	obcowało	obcowali	obcowały

bezosobnik: obcowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę obcował będę obcować	będę obcowała będę obcować	będę obcowało będę obcować	będziemy obcowali będziemy obcować	będziemy obcowały będziemy obcować
2 os.	będziesz obcował będziesz obcować	będziesz obcowała będziesz obcować	będziesz obcowało będziesz obcować	będziecie obcowali będziecie obcować	będziecie obcowały będziecie obcować
3 os.	będzie obcował będzie obcować	będzie obcowała będzie obcować	będzie obcowało będzie obcować	będą obcowali będą obcować	będą obcowały będą obcować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obcujmy
2 os.	obcuj	obcujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obcowałbym bym obcował	obcowałabym bym obcowała	obcowałobym bym obcowało	obcowalibyśmy byśmy obcowali	obcowałybyśmy byśmy obcowały
2 os.	obcowałbyś byś obcował	obcowałabyś byś obcowała	obcowałobyś byś obcowało	obcowalibyście byście obcowali	obcowałybyście byście obcowały
3 os.	obcowałby by obcował	obcowałaby by obcowała	obcowałoby by obcowało	obcowaliby by obcowali	obcowałyby by obcowały

bezosobnik: obcowano by

bezokolicznik: obcować

imiesłów przysłówkowy współczesny: obcując

gerundium: obcowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: obcujący

Rz_osobowy

+

obcować

+

z KIM/CZYM

Czasownik odprzymiotnikowy od obcy w pierwotnym znaczeniu 'wspólny'; zob. obcy