-
3.
pot. pejorat. kobieta, do której mówiący czuje niechęć z powodu jej wyglądu lub postępowania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- stara, wredna czarownica
-
Zamknąłem drzwi i podszedłem bliżej. - Wstawaj, czarownico! - szepnąłem jej do ucha. Nie zareagowała. - Wynoś się z naszego domu! Słyszysz mnie?! Nie chcemy tych twoich zasranych dolarów, niczego nie chcemy, tylko sobie idź!
źródło: NKJP: Piotr Rowicki: Przed górami, przed lasami, 2005
Pani Nina wezwała policję i dzielnicowy przez cały dzień przesłuchiwał lokatorów [...]. Zamiast muru postawiono ścianę z grubej blachy, na której, od strony lokatorskiej, ktoś zaraz smołą napisał: „Nina to wredna czarownica!”.
źródło: NKJP: Czary mary, Dziennik Polski, 1998-08-28
- Tylko ta stara czarownica mnie denerwuje. Brodą wykonała gest w kierunku domu [...]. Pawełek wykręcił szyję i spojrzał na postać w oknie.
źródło: Joanna Chmielewska, Nawiedzony dom, 1987
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czarownica
czarownice
D. czarownicy
czarownic
C. czarownicy
czarownicom
B. czarownicę
czarownice
N. czarownicą
czarownicami
Ms. czarownicy
czarownicach
W. czarownico
czarownice
-