zaczarować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wprawić w bezkrytyczny zachwyt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zachwycić
zauroczyć

	Oprócz niego żaden z polskich showmanów nie potrafi zaczarować publiczności. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
	Wiele scen potrafi zaczarować delikatnością i malarskością, widać włożone w nie serce, dodatkowo jazzowe i swingowe utwory w tle tylko podkreślają ich sentymentalny ton. źródło: NKJP: Ewa Drab: Porzucone człowieczeństwo, Esensja, nr 7, 2008
	Młodszego czytelnika, do którego zresztą powieść jest skierowana, być może da się zaczarować takimi chwytami. źródło: NKJP: Michał Foerster: Powrót do Verne’a, Esensja, nr 9, 2007
	Na stacji Union Square zaczarowała mnie grupa bębniarzy. źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
	Stała nieporuszona, wpatrzona w niego z tym samym intensywnym wyrazem tęsknoty, który go tak zaczarował, kiedy się spotkali po raz pierwszy, w drodze z Mazur. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaczarowałem +(e)m zaczarował	zaczarowałam +(e)m zaczarowała	zaczarowałom +(e)m zaczarowało	zaczarowaliśmy +(e)śmy zaczarowali	zaczarowałyśmy +(e)śmy zaczarowały
2 os.	zaczarowałeś +(e)ś zaczarował	zaczarowałaś +(e)ś zaczarowała	zaczarowałoś +(e)ś zaczarowało	zaczarowaliście +(e)ście zaczarowali	zaczarowałyście +(e)ście zaczarowały
3 os.	zaczarował	zaczarowała	zaczarowało	zaczarowali	zaczarowały

bezosobnik: zaczarowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaczarujmy
2 os.	zaczaruj	zaczarujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaczarowałbym bym zaczarował	zaczarowałabym bym zaczarowała	zaczarowałobym bym zaczarowało	zaczarowalibyśmy byśmy zaczarowali	zaczarowałybyśmy byśmy zaczarowały
2 os.	zaczarowałbyś byś zaczarował	zaczarowałabyś byś zaczarowała	zaczarowałobyś byś zaczarowało	zaczarowalibyście byście zaczarowali	zaczarowałybyście byście zaczarowały
3 os.	zaczarowałby by zaczarował	zaczarowałaby by zaczarowała	zaczarowałoby by zaczarowało	zaczarowaliby by zaczarowali	zaczarowałyby by zaczarowały

bezosobnik: zaczarowano by

bezokolicznik: zaczarować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaczarowawszy

gerundium: zaczarowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaczarowany

odpowiednik aspektowy: czarować

+

zaczarować

+

(KOGO) + CZYM

Zob. czarować, (czar)