gnieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

powodować nieprzyjemny ucisk na organy wewnętrzne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

synonimy:

ściskać

[...] karczmarka nagle poczuła, jak coś ją gniecie w żołądku, a głowę rozsadza straszny ból.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

W dołku tylko mnie gniotło, ale nie ze strachu, że mam umrzeć, tylko pewnie z tego chleba.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 1984

Ze zdenerwowania piekły go uszy, gniotło w zwężonym raptem przełyku, uwierało pod żebrami.

źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	gniecie			gniotą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	gniótł	gniotła	gniotło	gnietli	gniotły

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie gniótł będzie gnieść	będzie gniotła będzie gnieść	będzie gniotło będzie gnieść	będą gnietli będą gnieść	będą gniotły będą gnieść

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	gniótłby by gniótł	gniotłaby by gniotła	gniotłoby by gniotło	gnietliby by gnietli	gniotłyby by gniotły

bezosobnik: gnieciono by

bezokolicznik: gnieść

imiesłów przysłówkowy współczesny: gniotąc

gerundium: gniecenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: gniotący

Rz_nieżywotny	+	gnieść	+	KOGO + w CZYM
Ø	+	gnieść	+	KOGO + w CZYM

psł. *gnesti