piętnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

otwarcie potępiać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

piętnować przestępcę, zdrajcę; kler; egoizm, hipokryzję, obojętność, podłość, pychę; zdradę; zło; wady; rząd, rządzących
publicznie piętnować

	Po raz kolejny [...] gloryfikuje umiejętność czucia i emocjonalnego reagowania, traktując miłość jako paliwo napędowe wszystkich wielkich dokonań. Piętnuje egoizm i hedonistyczną bierność ludzi [...]. źródło: NKJP: Ewa Drab: Porzucone człowieczeństwo, Esensja, 2008-09
	Odkąd jednak Złocień począł z kazalnicy piętnować mądre niewiasty, mówiąc, że ich praktyki są diabelskie i znienawidzone przez Boga, wieśniaczki przychodziły nieco rzadziej, zazwyczaj pod osłoną nocy. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
	[...] myśl natychmiast kieruje się ku matce, która była przecież jednym z liderów; tu właśnie, na środku dziedzińca, przemawiała do kolegów, piętnując podłość władz uczelnianych, wzywając do sprzeciwu, zagrzewając, dodając odwagi. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	Jednych pisarzy wabiono nagrodami, drugich piętnowano za przeszłość akowską, za tematykę obcą klasie zwycięskiej, za kruchtę, a nawet za sam sposób narracji... źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	piętnowałem +(e)m piętnował	piętnowałam +(e)m piętnowała	piętnowałom +(e)m piętnowało	piętnowaliśmy +(e)śmy piętnowali	piętnowałyśmy +(e)śmy piętnowały
2 os.	piętnowałeś +(e)ś piętnował	piętnowałaś +(e)ś piętnowała	piętnowałoś +(e)ś piętnowało	piętnowaliście +(e)ście piętnowali	piętnowałyście +(e)ście piętnowały
3 os.	piętnował	piętnowała	piętnowało	piętnowali	piętnowały

bezosobnik: piętnowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę piętnował będę piętnować	będę piętnowała będę piętnować	będę piętnowało będę piętnować	będziemy piętnowali będziemy piętnować	będziemy piętnowały będziemy piętnować
2 os.	będziesz piętnował będziesz piętnować	będziesz piętnowała będziesz piętnować	będziesz piętnowało będziesz piętnować	będziecie piętnowali będziecie piętnować	będziecie piętnowały będziecie piętnować
3 os.	będzie piętnował będzie piętnować	będzie piętnowała będzie piętnować	będzie piętnowało będzie piętnować	będą piętnowali będą piętnować	będą piętnowały będą piętnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		piętnujmy
2 os.	piętnuj	piętnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	piętnowałbym bym piętnował	piętnowałabym bym piętnowała	piętnowałobym bym piętnowało	piętnowalibyśmy byśmy piętnowali	piętnowałybyśmy byśmy piętnowały
2 os.	piętnowałbyś byś piętnował	piętnowałabyś byś piętnowała	piętnowałobyś byś piętnowało	piętnowalibyście byście piętnowali	piętnowałybyście byście piętnowały
3 os.	piętnowałby by piętnował	piętnowałaby by piętnowała	piętnowałoby by piętnowało	piętnowaliby by piętnowali	piętnowałyby by piętnowały

bezosobnik: piętnowano by

bezokolicznik: piętnować

imiesłów przysłówkowy współczesny: piętnując

gerundium: piętnowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: piętnujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: piętnowany

odpowiednik aspektowy: napiętnować

Rz_osobowy

+

piętnować

+

KOGO/CO + (za CO)

Zob. piętno