napiętnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pozostawić w czyimś wyglądzie ślad po złym doświadczeniu

ATEMATYCZNY

napiętnować brzydotą, szpetotą; cierpieniem, męką; obłąkaniem; okrucieństwem, występkiem

Ciągnęła nieustająca procesja noszy, na których leżeli półprzytomni, okryci ranami, obandażowani, jęczący. Biła od nich ropiejąca woń zmieszana z jodyną i śmiertelnym potem. Zszarzałe oblicza napiętnowane cierpieniem.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998

Jagoda jednak z powodu dziwnego kaprysu losu wzięła dziedzictwo po ojcu. A to, że talent odebrał jej włosom naturalną ciemną barwę i napiętnował oczy czerwienią, znaczyło, iż był wyjątkowo silny.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

Jakież uczucia malowały się na tych twarzach napiętnowanych występkiem i brakiem wstrzemięźliwości, kiedy spoglądali na moje kolorowe pledy, lśniące rondelki, plastikowe kubki, całe to moje podręczne obejście, tchnące zdrowiem, pogodą, czystym i higienicznym sposobem życia.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1997

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	napiętnuję	napiętnujemy
2 os.	napiętnujesz	napiętnujecie
3 os.	napiętnuje	napiętnują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	napiętnowałem +(e)m napiętnował	napiętnowałam +(e)m napiętnowała	napiętnowałom +(e)m napiętnowało	napiętnowaliśmy +(e)śmy napiętnowali	napiętnowałyśmy +(e)śmy napiętnowały
2 os.	napiętnowałeś +(e)ś napiętnował	napiętnowałaś +(e)ś napiętnowała	napiętnowałoś +(e)ś napiętnowało	napiętnowaliście +(e)ście napiętnowali	napiętnowałyście +(e)ście napiętnowały
3 os.	napiętnował	napiętnowała	napiętnowało	napiętnowali	napiętnowały

bezosobnik: napiętnowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		napiętnujmy
2 os.	napiętnuj	napiętnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	napiętnowałbym bym napiętnował	napiętnowałabym bym napiętnowała	napiętnowałobym bym napiętnowało	napiętnowalibyśmy byśmy napiętnowali	napiętnowałybyśmy byśmy napiętnowały
2 os.	napiętnowałbyś byś napiętnował	napiętnowałabyś byś napiętnowała	napiętnowałobyś byś napiętnowało	napiętnowalibyście byście napiętnowali	napiętnowałybyście byście napiętnowały
3 os.	napiętnowałby by napiętnował	napiętnowałaby by napiętnowała	napiętnowałoby by napiętnowało	napiętnowaliby by napiętnowali	napiętnowałyby by napiętnowały

bezosobnik: napiętnowano by

bezokolicznik: napiętnować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: napiętnowawszy

gerundium: napiętnowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	napiętnowanie	napiętnowania
D.	napiętnowania	napiętnowań
C.	napiętnowaniu	napiętnowaniom
B.	napiętnowanie	napiętnowania
N.	napiętnowaniem	napiętnowaniami
Ms.	napiętnowaniu	napiętnowaniach
W.	napiętnowanie	napiętnowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: napiętnowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	napiętnowany	napiętnowany	napiętnowany	napiętnowane	napiętnowana
D.	napiętnowanego	napiętnowanego	napiętnowanego	napiętnowanego	napiętnowanej
C.	napiętnowanemu	napiętnowanemu	napiętnowanemu	napiętnowanemu	napiętnowanej
B.	napiętnowanego	napiętnowanego	napiętnowany	napiętnowane	napiętnowaną
N.	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowaną
Ms.	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	napiętnowani	napiętnowani	napiętnowane	napiętnowane
D.	napiętnowanych	napiętnowanych	napiętnowanych	napiętnowanych
C.	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanym	napiętnowanym
B.	napiętnowanych	napiętnowanych	napiętnowanych	napiętnowane
N.	napiętnowanymi	napiętnowanymi	napiętnowanymi	napiętnowanymi
Ms.	napiętnowanych	napiętnowanych	napiętnowanych	napiętnowanych

Składnia

+

napiętnować

+

KOGO/CO + CZYM

Pochodzenie

Zob. piętno