-
1.b
właściwy komuś, kto robi coś z ochotą i zaangażowaniem, często przesadnym -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- skwapliwy pośpiech; skwapliwa akceptacja, odpowiedź, pomoc, usłużność, zgoda; skwapliwe zapewnienie
-
[...] jako filolog klasyczny wyrobił sobie przez lata zajęć umysłowych zmysł logicznej, skwapliwej obserwacji.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
– Ależ pański bagaż jest całkowicie bezpieczny – pospieszył ze skwapliwym zapewnieniem.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
I tylko czasem, kiedy był sam, zadawał sobie pytanie, po co tu właściwie jest, i czuł wtedy, że cała ich działalność, cała skwapliwa krzątanina [...] jest jakimś wielkim samooszukiwaniem się.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1995
Zbyt skwapliwe przebaczenie może być odczytywane jako wyraz braku szacunku dla poniesionych ofiar.
źródło: NKJP: Marek Grębski: Czy warto wybaczać zomowcom, Ozon, 2005
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skwapliwy
skwapliwy
skwapliwy
skwapliwe
skwapliwa
D. skwapliwego
skwapliwego
skwapliwego
skwapliwego
skwapliwej
C. skwapliwemu
skwapliwemu
skwapliwemu
skwapliwemu
skwapliwej
B. skwapliwego
skwapliwego
skwapliwy
skwapliwe
skwapliwą
N. skwapliwym
skwapliwym
skwapliwym
skwapliwym
skwapliwą
Ms. skwapliwym
skwapliwym
skwapliwym
skwapliwym
skwapliwej
W. skwapliwy
skwapliwy
skwapliwy
skwapliwe
skwapliwa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skwapliwi
skwapliwi
skwapliwe
skwapliwe
D. skwapliwych
skwapliwych
skwapliwych
skwapliwych
C. skwapliwym
skwapliwym
skwapliwym
skwapliwym
B. skwapliwych
skwapliwych
skwapliwych
skwapliwe
N. skwapliwymi
skwapliwymi
skwapliwymi
skwapliwymi
Ms. skwapliwych
skwapliwych
skwapliwych
skwapliwych
W. skwapliwi
skwapliwi
skwapliwe
skwapliwe
Stopień wyższy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skwapliwszy
skwapliwszy
skwapliwszy
skwapliwsze
skwapliwsza
D. skwapliwszego
skwapliwszego
skwapliwszego
skwapliwszego
skwapliwszej
C. skwapliwszemu
skwapliwszemu
skwapliwszemu
skwapliwszemu
skwapliwszej
B. skwapliwszego
skwapliwszego
skwapliwszy
skwapliwsze
skwapliwszą
N. skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszą
Ms. skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszej
W. skwapliwszy
skwapliwszy
skwapliwszy
skwapliwsze
skwapliwsza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skwapliwsi
skwapliwsi
skwapliwsze
skwapliwsze
D. skwapliwszych
skwapliwszych
skwapliwszych
skwapliwszych
C. skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszym
skwapliwszym
B. skwapliwszych
skwapliwszych
skwapliwszych
skwapliwsze
N. skwapliwszymi
skwapliwszymi
skwapliwszymi
skwapliwszymi
Ms. skwapliwszych
skwapliwszych
skwapliwszych
skwapliwszych
W. skwapliwsi
skwapliwsi
skwapliwsze
skwapliwsze
-
Przymiotnik z przyrostkiem -liw- od dawnego przedrostkowego czasownika skwapiać się ‘gorączkować się, naglić, śpieszyć się’, związanego z kwapić (się) < płn.psł. *kvapiti, *kvap'ǫ ‘popędzać, pobudzać do pośpiechu’, *kvapiti sę ‘śpieszyć się’. Rozwój znaczenia: ‘powodować, że ktoś się gotuje, kipi wewnętrznie, gorączkuje się, rwie się do zrobienia czegoś’.