wyrachowany - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

świadczący o tym, że ktoś, szukając własnych korzyści, nie kieruje się w postępowaniu dobrem sprawy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

sprzeczne:

bezinteresowny

	X z tej rozgrywki czerpie [...] same korzyści. Wykonał posunięcie cyniczne, wyrachowane, manipulatorskie, ale inteligentne. źródło: NKJP: O co gra...? Gazeta Wyborcza, 1994-02-11
	Zdecydowana większość uczestników i sympatyków ruchów pokojowych kieruje się pobudkami moralnymi, a nie wyrachowaną kalkulacją polityczną. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Bić albo nie bić, Polityka, 2003-04-05
	Wielu zadawało sobie pytanie, czy wszystko, co robi w więzieniu Piotr Sz. - studiuje, symbolicznie wspomaga finansowo biednych i chorych, zgłasza chęć bezinteresownego oddania potrzebującemu swojej nerki - jest szczere. Czy też jest przejawem wyrachowanej gry obliczonej na jeden skutek: na możliwość zwolnienia warunkowego. źródło: NKJP: Warunkowa szansa, Dziennik Polski, 2003-03-07
	Wchodzenie zagranicznych kapitałów na nasz rynek tylko w niewielkim stopniu wywołuje popyt na rodzimą innowacyjność. Nie możemy mieć o to pretensji do tego kapitału, gdyż z natury rzeczy jest on bardziej zainteresowany własnymi zyskami, a w tym oczywiście wyrachowanym promowaniem własnych innowacji. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 08.01.1999

część mowy: przymiotnik

Stopień równy