bezkompromisowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

świadczący o tym, że ktoś nie dopuszcza pójścia na ustępstwo

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	sprzeczne:	kompromisowy ugodowy
	hiperonimy:	bezwzględny

bezkompromisowy stosunek do czegoś; bezkompromisowa konfrontacja, krytyka, postawa, walka; bezkompromisowe podejście, stanowisko
konsekwentny i bezkompromisowy, ostry i bezkompromisowy, twardy i bezkompromisowy
bezkompromisowe dążenie, działanie

	Dzięki bezkompromisowej postawie grupy dziennikarzy społeczeństwo zostało poinformowane w środkach masowego przekazu o grożącym mu niebezpieczeństwie. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 19.08.1994
	Przestępcom wypowiadamy bezkompromisową walkę bez względu na to, kim są. Niezależnie od tego, jak są wpływowi i bogaci. źródło: NKJP: Słowa, słowa, słowa..., Dziennik Polski, 2004-01-19
	[...] u komunistów podziwiałem wówczas upór, determinację i bezkompromisowe dążenie do stworzenia lepszego i sprawiedliwszego świata. źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet, 2004
	Z całą pewnością Polsce potrzebny jest ośrodek, który będzie w sposób konsekwentny i bezkompromisowy dążył do przebudowy państwa i rewolucji moralnej. źródło: NKJP: Zwycięsców nikt nie sądzi, Gazeta Wyborcza, 1997-12-03

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	bezkompromisowy	+
szyk: neutralny

Od: kompromis