pierdolnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

wulg. uderzyć

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:

strzelić
uderzyć
walnąć

Połączenia

pierdolnąć kogoś w głowę, łeb; pierdolnąć w ziemię

Cytaty

Pierdolnąłem go raz w czachę, przeszukałem kieszenie, ale były puste. Za cwany był. No to go znów w ryja! Raz, drugi, trzeci!

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

Fax Bazylich pierdolnął pięścią w stos segregatorów.

źródło: NKJP: Maciej Dajnowski: Promieniowanie reliktowe, 2004

Musisz tylko poczekać. Jak nie godzinę, to dwie, jak nie dwie – to trzy, jak nie trzy – to cztery, pięć, dziesięć, dwadzieścia. Kiedyś z pewnością pierdolnie meteoryt.

źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Zwał, 2004

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	pierdolnę	pierdolniemy
2 os.	pierdolniesz	pierdolniecie
3 os.	pierdolnie	pierdolną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pierdolnąłem +(e)m pierdolnął	pierdolnęłam +(e)m pierdolnęła	pierdolnęłom +(e)m pierdolnęło	pierdolnęliśmy +(e)śmy pierdolnęli	pierdolnęłyśmy +(e)śmy pierdolnęły
2 os.	pierdolnąłeś +(e)ś pierdolnął	pierdolnęłaś +(e)ś pierdolnęła	pierdolnęłoś +(e)ś pierdolnęło	pierdolnęliście +(e)ście pierdolnęli	pierdolnęłyście +(e)ście pierdolnęły
3 os.	pierdolnął	pierdolnęła	pierdolnęło	pierdolnęli	pierdolnęły

bezosobnik: pierdolnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pierdolnijmy
2 os.	pierdolnij	pierdolnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pierdolnąłbym bym pierdolnął	pierdolnęłabym bym pierdolnęła	pierdolnęłobym bym pierdolnęło	pierdolnęlibyśmy byśmy pierdolnęli	pierdolnęłybyśmy byśmy pierdolnęły
2 os.	pierdolnąłbyś byś pierdolnął	pierdolnęłabyś byś pierdolnęła	pierdolnęłobyś byś pierdolnęło	pierdolnęlibyście byście pierdolnęli	pierdolnęłybyście byście pierdolnęły
3 os.	pierdolnąłby by pierdolnął	pierdolnęłaby by pierdolnęła	pierdolnęłoby by pierdolnęło	pierdolnęliby by pierdolnęli	pierdolnęłyby by pierdolnęły

bezosobnik: pierdolnięto by

bezokolicznik: pierdolnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pierdolnąwszy

gerundium: pierdolnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	pierdolnięcie	pierdolnięcia
D.	pierdolnięcia	pierdolnięć
C.	pierdolnięciu	pierdolnięciom
B.	pierdolnięcie	pierdolnięcia
N.	pierdolnięciem	pierdolnięciami
Ms.	pierdolnięciu	pierdolnięciach
W.	pierdolnięcie	pierdolnięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: pierdolnięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	pierdolnięty	pierdolnięty	pierdolnięty	pierdolnięte	pierdolnięta
D.	pierdolniętego	pierdolniętego	pierdolniętego	pierdolniętego	pierdolniętej
C.	pierdolniętemu	pierdolniętemu	pierdolniętemu	pierdolniętemu	pierdolniętej
B.	pierdolniętego	pierdolniętego	pierdolnięty	pierdolnięte	pierdolniętą
N.	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętą
Ms.	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	pierdolnięci	pierdolnięci	pierdolnięte	pierdolnięte
D.	pierdolniętych	pierdolniętych	pierdolniętych	pierdolniętych
C.	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętym	pierdolniętym
B.	pierdolniętych	pierdolniętych	pierdolniętych	pierdolnięte
N.	pierdolniętymi	pierdolniętymi	pierdolniętymi	pierdolniętymi
Ms.	pierdolniętych	pierdolniętych	pierdolniętych	pierdolniętych

Składnia

	+	pierdolnąć	+	KOGO/CO + (w CO) + (CZYM)
	+	pierdolnąć	+	w KOGO/CO

Pochodzenie

Zob. pierdolić