-
1.
doprowadzić do zgody -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
synonimy: pojednać
-
- pogodzić przeciwników; zwaśnione rody, zwaśnione strony; rodzinę, rodzeństwo; skłóconych
-
Nie nazwałbym nawet takich siedzących okrakiem czy stojących szaleńcami bożymi, którzy sądzą, że własnym ciałem pogodzą zwaśnione strony, to po prostu zwykli szaleńcy, może mili, ale w gruncie rzeczy niepotrzebni [...].
źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 2001
- My dwaj musimy trzymać się razem, w kraju i za granicą. We dwóch zawsze pogodzimy pozerków, zawodniczków, cwaniaczków, fryzjerków, pedałków.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
– Nic nie straciłam, po prostu nigdy nie umiałaś gotować barszczu. – Znalazła się specjalistka od gotowania. Od smażenia kiełbach chyba. Jakiekolwiek próby pogodzenia ich ze sobą spełzały na niczym.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pogodzę
pogodzimy
2 os. pogodzisz
pogodzicie
3 os. pogodzi
pogodzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pogodziłem
+(e)m pogodził
pogodziłam
+(e)m pogodziła
pogodziłom
+(e)m pogodziło
pogodziliśmy
+(e)śmy pogodzili
pogodziłyśmy
+(e)śmy pogodziły
2 os. pogodziłeś
+(e)ś pogodził
pogodziłaś
+(e)ś pogodziła
pogodziłoś
+(e)ś pogodziło
pogodziliście
+(e)ście pogodzili
pogodziłyście
+(e)ście pogodziły
3 os. pogodził
pogodziła
pogodziło
pogodzili
pogodziły
bezosobnik: pogodzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pogodźmy
pogódźmy
2 os. pogodź
pogódź
pogodźcie
pogódźcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pogodziłbym
bym pogodził
pogodziłabym
bym pogodziła
pogodziłobym
bym pogodziło
pogodzilibyśmy
byśmy pogodzili
pogodziłybyśmy
byśmy pogodziły
2 os. pogodziłbyś
byś pogodził
pogodziłabyś
byś pogodziła
pogodziłobyś
byś pogodziło
pogodzilibyście
byście pogodzili
pogodziłybyście
byście pogodziły
3 os. pogodziłby
by pogodził
pogodziłaby
by pogodziła
pogodziłoby
by pogodziło
pogodziliby
by pogodzili
pogodziłyby
by pogodziły
bezosobnik: pogodzono by
bezokolicznik: pogodzić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogodziwszy
gerundium: pogodzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pogodzenie
pogodzenia
D. pogodzenia
pogodzeń
C. pogodzeniu
pogodzeniom
B. pogodzenie
pogodzenia
N. pogodzeniem
pogodzeniami
Ms. pogodzeniu
pogodzeniach
W. pogodzenie
pogodzenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: pogodzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. pogodzony
pogodzony
pogodzony
pogodzone
pogodzona
D. pogodzonego
pogodzonego
pogodzonego
pogodzonego
pogodzonej
C. pogodzonemu
pogodzonemu
pogodzonemu
pogodzonemu
pogodzonej
B. pogodzonego
pogodzonego
pogodzony
pogodzone
pogodzoną
N. pogodzonym
pogodzonym
pogodzonym
pogodzonym
pogodzoną
Ms. pogodzonym
pogodzonym
pogodzonym
pogodzonym
pogodzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. pogodzeni
pogodzeni
pogodzone
pogodzone
D. pogodzonych
pogodzonych
pogodzonych
pogodzonych
C. pogodzonym
pogodzonym
pogodzonym
pogodzonym
B. pogodzonych
pogodzonych
pogodzonych
pogodzone
N. pogodzonymi
pogodzonymi
pogodzonymi
pogodzonymi
Ms. pogodzonych
pogodzonych
pogodzonych
pogodzonych
odpowiednik aspektowy: godzić
-
Rzosobowy + pogodzić + KOGO + (z KIM) -
psł. *pogoditi