pan

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. władca

  • 4.

    osoba mająca władzę nad kimś albo nad czymś
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

    • jego, mój, nasz pan; pan feudalny
    • pan jakiejś ziemi (np. sieradzkiej)
  • Z daleka rozpoznawał kroki swego pana i nim dziedzic doszedł do stajni, Bursztyn rżał, ile sił.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Niektórzy z młodych niewolników ukradkiem ściągali resztki z mis i posilali się za plecami swych panów.

    źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996

    Mimowolnie bawiąc się rękojeścią sztyletu, objawiłem zdumienie, że tak możny pan okazuje zaufanie mało znaczącemu chudopachołkowi z dalekiego kraju.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    Chińczycy wyzwolili przecież lud tybetański od ucisku kleru, klasztorów i panów władających ziemią oraz ludźmi.

    źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Szachy na dachu, Polityka, 2006-05-20

    Wcześniej chłopi hiszpańscy, portugalscy czy włoscy nie dysponowali swoją osobą, gdyż byli zależni od panów feudalnych.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pan
    panowie
    ndepr
    pany
    depr
    D. pana
    panów
    C. panu
    panom
    B. pana
    panów
    N. panem
    panami
    Ms. panu
    panach
    W. panie
    panowie
    ndepr
    pany
    depr
  • bez ograniczeń + pan +
    (CZYJ)
    bez ograniczeń + pan +
    (CZEGO)
  • może zach. psł. *gъpanъ 'władca, pan; ten który strzeże, strażnik'

    Etymologia i pierwotna postać niepewne.