-
4.
ludzie uważający za elitę i zachowujący się zgodnie z własnymi wyobrażeniami o zwyczajach wyższych sfer -
[państfo]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- sami, wielcy państwo
-
[...] niewiele starszy byłem od ciebie, tyle że już czeladnik wyzwolony, majster ufał, słał mnie samego, nie byle gdzie, nawet w Aleje Ujazdowskie, gdzie samo państwo, gdzie mieszkania, te od frontu, po trzysta złotych komornego, a musisz wiedzieć, jajko było za pięć groszy.
źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
Powiem ci, że nawet zazdrościłem po cichu, bo ja zawsze tylko do roboty, czasem nawet nie mogłem na ląd schodzić, a wy, wielcy państwo, na zakupy, na narty, do muzeów...
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
Poza tym dziwię się, że to takie państwo, a na szofera ich nie stać, sami się rwą do kierownicy.
źródło: NKJP: W. Hagedorny: Rozsądek i okolice: Pijany samochód, Tygodnik Ciechanowski, 2003-07-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. państwo
D. państwa
C. państwu
B. państwa
N. państwem
Ms. państwu
W. państwo
-
st.pol. państwo
Zob. pan. St.pol. państwo to rzeczownik zbiorowy i rzeczownik abstrakcyjny z przyr. -stwo od pan.