ugodowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

świadczący o tym, że ktoś godzi się na ustępstwa w celu osiągnięcia porozumienia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	synonimy:	kompromisowy
	antonimy:	bezkompromisowy nieustępliwy

	Sztaby obu kandydatów, po chwilowym zawieszeniu broni i ugodowych deklaracjach, ruszyły do ataku. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	- Przede mną tajemnice? No to sobie miejcie, wcale nie jestem ciekawa. Wydęła usta, zrobiła swój typowy małpi pyszczek, co znaczyło, że od środka rozsadzała ją ciekawość pomieszana z rozgoryczeniem. - Ojej, nic wielkiego - powiedziała Ada ugodowym tonem. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
	Obecny rząd, ignorując ugodową zresztą postawę środowisk rybackich i zajmując kapitulancką postawę w negocjacjach w obszarze rybołówstwo, topi polskie rybołówstwo. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 30.08.2002
	Pomimo ugodowego, lojalistycznego stanowiska, zajętego przez stronnictwa burżuazyjne w Dumie podczas krótkich sesji w sierpniu 1914 r. i w lutym 1915 r. rząd unikał zbliżenia i współpracy z reprezentacją parlamentarną klas posiadających. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1994

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. godzić