bujać to my, ale nie nas

  • pot.  używane w sytuacji, gdy mówiący kwestionuje prawdomówność swojego rozmówcy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • - Co, już cię przyłapali czy stchórzyłeś? - zapytał Wiktora. - Sam przyszedłem.
    - Bujać to my, ale nie nas - mrugnął okiem Gola.

    źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

    Zgadza się, nie uwierzę! Bujać to my, ale nie nas. Do reszty ustosunkuję się jutro, pora spać.

    źródło: NKJP: Usenet -- pl.soc.polityka

    Nie wierze w taką miłość. Bujać to my ale nie nas. Po prostu przez internet bardzo łatwo jest być kimś kim w realu nigdy nie odważylibyśmy się. Słowem - łatwo kłamać.

    źródło: NKJP: www.forumowisko.pl

    - Ależ my z Sopotu! - wykrzyknęli jednocześnie obaj „autostopowicze”.
    - Bujać to my, ale nie nas! - zaśmiał się milicjant. - No, zresztą, proszę, prowadźcie do tego waszego domu w Sopocie. Sprawdzimy.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001

  • typ frazy: fraza zdaniowa

    ndk
  • Prawdopodobnie nawiązanie do wiersza Juliana Tuwima "Do prostego człowieka", kończącego się słowami: Bujać to my, panowie szlachta.

Data ostatniej modyfikacji: 12.06.2014