odbiec - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

biegnąc, oddalić się od miejsca, w którym się przebywało

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Aisza nie odbiegła daleko, wróciła więc natychmiast, gdy posłyszała krzyki rabusiów.

źródło: NKJP:Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu , 1999

[...] nad dziećmi na plaży trudno jest zapanować i może zdarzyć się, że maluch gdzieś odbiegnie na bok.

źródło: NKJP: Marcin Prusak: Opaska pomoże odnaleźć dziecko, Głos Pomorza, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odbiegłem +(e)m odbiegł	odbiegłam +(e)m odbiegła	odbiegłom +(e)m odbiegło	odbiegliśmy +(e)śmy odbiegli	odbiegłyśmy +(e)śmy odbiegły
2 os.	odbiegłeś +(e)ś odbiegł	odbiegłaś +(e)ś odbiegła	odbiegłoś +(e)ś odbiegło	odbiegliście +(e)ście odbiegli	odbiegłyście +(e)ście odbiegły
3 os.	odbiegł	odbiegła	odbiegło	odbiegli	odbiegły

bezosobnik: odbiegnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odbiegnijmy
2 os.	odbiegnij	odbiegnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odbiegłbym bym odbiegł	odbiegłabym bym odbiegła	odbiegłobym bym odbiegło	odbieglibyśmy byśmy odbiegli	odbiegłybyśmy byśmy odbiegły
2 os.	odbiegłbyś byś odbiegł	odbiegłabyś byś odbiegła	odbiegłobyś byś odbiegło	odbieglibyście byście odbiegli	odbiegłybyście byście odbiegły
3 os.	odbiegłby by odbiegł	odbiegłaby by odbiegła	odbiegłoby by odbiegło	odbiegliby by odbiegli	odbiegłyby by odbiegły

bezosobnik: odbiegnięto by

bezokolicznik: odbiec

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odbiegłszy

gerundium: odbiegnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odbiegać

Rz_żywotny

+

odbiec

+

(SKĄD)

Zob. biec