-
2.
rozległy, porośnięty trawą i drzewami teren wokół pałacu lub zamku, często ogrodzony, będący czyjąś własnością, urządzony według projektu -
Często w połączeniu z nazwiskiem rodziny, do której dany park należał lub nazwą miejscowości, w której park się znajdował, np. Park Lubomirskich, Park Łańcucki .
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
ogrodnictwo i dbałość o rośliny -
- dworski, pałacowy; królewski, książęcy;
- dawny, stary, wspaniały park
- park Czartoryskich, Lubomirskich, Radziwiłłów...
- chodzić do parku
- spacerować po parku; odpoczywać, siedzieć, spotkać się, spotykać się w parku
- park i ogród
- alejka, drzewa, fontanna, ławka, sadzawka, trawa w parku
-
Robinia, często błędnie nazywana akacją, pochodzi z Francji. Wyrosła w parku króla Henryka IV dzięki ogrodnikowi Jeanowi Robinowi.
źródło: NKJP: Ludmiła Milc: Kwiaty z dobrym nazwiskiem, prasa
Do dzisiaj zachwyca park dworski, mimo że mocno zaniedbany, zachował jeszcze wiele z dawnej świetności. To założony w połowie XVIII wieku, jeden z unikalnych w Polsce ogrodów francuskich, w których roślinność uformowana była w sposób geometryczny. Krzewy przycinano, nadając im rozmaite kształty.
źródło: NKJP: Dąbrowskie zabytki i ciekawostki, Dziennik Polski - Tarnów, 2002-07-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. park
parki
D. parku
parków
C. parkowi
parkom
B. park
parki
N. parkiem
parkami
Ms. parku
parkach
W. parku
parki
-
łac. śred. parcus 'lasek ogrodzony'