-
1.
książk. współistnienie dwóch niezależnych lub przeciwstawiających się sobie elementów w obrębie jakiejś całości -
Ms. lp. wymawiany: [du-aliźmie lub [du-alizmie].
-
[du-alism] lub [du-alizm]
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
- swoisty dualizm; dualizm gospodarczy, polityczny, prawny
- dualizm pojęć, władzy
-
Obecnie na rynku da się zauważyć pewnego rodzaju dualizm: z jednej strony mocno chroniona grupa osób ze stałymi umowami o pracę, a z drugiej osoby z umowami czasowymi, które nie mają żadnej ochrony [...].
źródło: NKJP: Joanna Ćwiek: Euro ułatwi walkę z bezrobociem, Dziennik Zachodni, 2009-10-13
[...] mieszkańcy [...] różnili się od sąsiadów prawno-obyczajowym dualizmem najpełniej uzewnętrzniającym się w organizacji życia społeczno-politycznego.
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
Dekret z 1 września sankcjonował ustalony już porządek rzeczy, choć wiele istotnych spraw odsyłał do statutu Delegatury lub do innych instrukcji, rozporządzeń i ustaleń. Utrwalał też dualizm w kierowaniu konspiracyjnymi pracami krajowymi (pion cywilny i pion wojskowy) [...].
źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dualizm
dualizmy
D. dualizmu
dualizmów
C. dualizmowi
dualizmom
B. dualizm
dualizmy
N. dualizmem
dualizmami
Ms. dualizmie
dualizmach
W. dualizmie
dualizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. dualism
fr. dualisme
niem. Dualismus
Od: łac. duālis 'podwójny'