-
5.
przestać być czyimś obowiązkiem i obciążeniem -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
czynności, przedmioty związane z pieniędzmi -
- odpadła renta; odpadło źródło dochodu; odpadły koszty
-
- Po moim wyjeździe tata będzie dalej płacił tyle co teraz, ale odpadną koszty mojego utrzymania.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997
Może to on sprawił, że rodzicom odpadnie troska o jego charakter i o jej wiano.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odpadnę
odpadniemy
2 os. odpadniesz
odpadniecie
3 os. odpadnie
odpadną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odpadłem
+(e)m odpadł
odpadłam
+(e)m odpadła
odpadłom
+(e)m odpadło
odpadliśmy
+(e)śmy odpadli
odpadłyśmy
+(e)śmy odpadły
2 os. odpadłeś
+(e)ś odpadł
odpadłaś
+(e)ś odpadła
odpadłoś
+(e)ś odpadło
odpadliście
+(e)ście odpadli
odpadłyście
+(e)ście odpadły
3 os. odpadł
odpadła
odpadło
odpadli
odpadły
bezosobnik: odpadnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odpadnijmy
2 os. odpadnij
odpadnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odpadłbym
bym odpadł
odpadłabym
bym odpadła
odpadłobym
bym odpadło
odpadlibyśmy
byśmy odpadli
odpadłybyśmy
byśmy odpadły
2 os. odpadłbyś
byś odpadł
odpadłabyś
byś odpadła
odpadłobyś
byś odpadło
odpadlibyście
byście odpadli
odpadłybyście
byście odpadły
3 os. odpadłby
by odpadł
odpadłaby
by odpadła
odpadłoby
by odpadło
odpadliby
by odpadli
odpadłyby
by odpadły
bezosobnik: odpadnięto by
bezokolicznik: odpadnąć
odpaść
imiesłów przysłówkowy uprzedni: odpadłszy
gerundium: odpadnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odpadnięcie
odpadnięcia
D. odpadnięcia
odpadnięć
C. odpadnięciu
odpadnięciom
B. odpadnięcie
odpadnięcia
N. odpadnięciem
odpadnięciami
Ms. odpadnięciu
odpadnięciach
W. odpadnięcie
odpadnięcia
odpowiednik aspektowy: odpadać
-
Rz nieżywotny + odpaść + (KOMU) -
Zob. paść (na ziemię)