rozpatrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

dokładnie zapoznać się z czymś i przeanalizować w celu oceny lub podjęcia jakiejś decyzji

[rospatszyć] lub pot. [rospaczszyć]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

sąd, sejm, trybunał rozpatrzył; komisja rozpatrzyła
rozpatrzyć kandydaturę, odwołanie, ofertę, podanie, postulaty, pozew, projekt, propozycję, prośbę, reklamację, roszczenie, różne warianty, skargę, sprawę, sytuację, wniosek, zażalenie
rozpatrzyć na przykładzie; na kolegium, na posiedzeniu komisji
rozpatrzyć pod jakimś kątem
rozpatrzyć w jakimś trybie, w jakimś terminie; w powiązaniu z czymś; w myślach
rozpatrzyć z jakiegoś punktu widzenia
rozpatrzyć dogłębnie, gruntownie, rzetelnie; bezstronnie, na zimno; natychmiast, niezwłocznie, pilnie; ponownie; negatywnie, pozytywnie
należy; obiecać rozpatrzyć; postulować rozpatrzenie
rozpatrzyć i zaakceptować, rozpatrzyć i zadecydować, rozpatrzyć i zatwierdzić
propozycja do rozpatrzenia; przekazać do rozpatrzenia

	[...] sąd rozpatrzył pozew i skazał kupca na miesiąc więzienia. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	Po długiej dyskusji proceduralnej […] powołano pięcioosobową komisję, która ma ponownie rozpatrzyć projekt ustawy o alimentach. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Wojna futbolowa, 2005
	Twoje podanie o adopcję zostało pozytywnie rozpatrzone. źródło: NKJP: Piotr Stawowiak: Ockham, czyli strachy na Lachy, Esensja, 2007, nr 1
	[...] należy trzeźwo rozpatrzyć sytuację i ustalić plan działania. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	Obiecał rozpatrzyć moją kandydaturę. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Lustra, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpatrzyłem +(e)m rozpatrzył	rozpatrzyłam +(e)m rozpatrzyła	rozpatrzyłom +(e)m rozpatrzyło	rozpatrzyliśmy +(e)śmy rozpatrzyli	rozpatrzyłyśmy +(e)śmy rozpatrzyły
2 os.	rozpatrzyłeś +(e)ś rozpatrzył	rozpatrzyłaś +(e)ś rozpatrzyła	rozpatrzyłoś +(e)ś rozpatrzyło	rozpatrzyliście +(e)ście rozpatrzyli	rozpatrzyłyście +(e)ście rozpatrzyły
3 os.	rozpatrzył	rozpatrzyła	rozpatrzyło	rozpatrzyli	rozpatrzyły

bezosobnik: rozpatrzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpatrzmy
2 os.	rozpatrz	rozpatrzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpatrzyłbym bym rozpatrzył	rozpatrzyłabym bym rozpatrzyła	rozpatrzyłobym bym rozpatrzyło	rozpatrzylibyśmy byśmy rozpatrzyli	rozpatrzyłybyśmy byśmy rozpatrzyły
2 os.	rozpatrzyłbyś byś rozpatrzył	rozpatrzyłabyś byś rozpatrzyła	rozpatrzyłobyś byś rozpatrzyło	rozpatrzylibyście byście rozpatrzyli	rozpatrzyłybyście byście rozpatrzyły
3 os.	rozpatrzyłby by rozpatrzył	rozpatrzyłaby by rozpatrzyła	rozpatrzyłoby by rozpatrzyło	rozpatrzyliby by rozpatrzyli	rozpatrzyłyby by rozpatrzyły

bezosobnik: rozpatrzono by

bezokolicznik: rozpatrzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpatrzywszy

gerundium: rozpatrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpatrzony

odpowiednik aspektowy: rozpatrywać

Rz_osobowy

+

rozpatrzyć

+

CO

Zob. patrzeć