rozpatrzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

dokładnie zapoznać się z czymś i przeanalizować to w celu oceny lub podjęcia jakiejś decyzji

Warianty

częściej rozpatrzyć

Wymowa

[rospatszeć] lub pot. [rospaczszeć]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

Połączenia

rozpatrzeć dokumenty, odwołanie, orzeczenie, poprawkę do czegoś, pozew, projekt, przyczyny czegoś, sprawę, czyjeś stanowisko, zagadnienie
rozpatrzeć w jakimś gronie, terminie, trybie...
rozpatrzeć dobrze, dokładnie, pilnie, ponownie, szczegółowo
móc, musieć, próbować, zdążyć rozpatrzeć; należy, trzeba rozpatrzeć
rozpatrzeć i wypowiedzieć się

Cytaty

Wczoraj sąd miał rozpatrzeć odwołanie kobiety, ale odroczył decyzję o tydzień.

źródło: NKJP: Anna Wasilewska-Śpioch: Dziennik Internautów, W obronie życia, 2002-03-19

Szczęście w nieszczęściu, że Sąd Lustracyjny poszedł jej na rękę i zgodził się rozpatrzeć jej sprawę w trybie szczególnym.

źródło: NKJP: Daniel Passent: Drzewko pamięci, Polityka, 2006, nr 2568

Należy rozpatrzeć, czy tę regulację w imieniu państwa mają prowadzić właśnie ci inspektorzy wojewódzcy [...], czy jakaś agenda rządowa [...], czy też samorządy; należy to dobrze przeanalizować.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 05.07.2002 r.

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozpatrzę	rozpatrzymy
2 os.	rozpatrzysz	rozpatrzycie
3 os.	rozpatrzy	rozpatrzą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpatrzałem +(e)m rozpatrzał	rozpatrzałam +(e)m rozpatrzała	rozpatrzałom +(e)m rozpatrzało	rozpatrzeliśmy +(e)śmy rozpatrzeli	rozpatrzałyśmy +(e)śmy rozpatrzały
2 os.	rozpatrzałeś +(e)ś rozpatrzał	rozpatrzałaś +(e)ś rozpatrzała	rozpatrzałoś +(e)ś rozpatrzało	rozpatrzeliście +(e)ście rozpatrzeli	rozpatrzałyście +(e)ście rozpatrzały
3 os.	rozpatrzał	rozpatrzała	rozpatrzało	rozpatrzeli	rozpatrzały

bezosobnik: rozpatrzano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpatrzmy
2 os.	rozpatrz	rozpatrzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpatrzałbym bym rozpatrzał	rozpatrzałabym bym rozpatrzała	rozpatrzałobym bym rozpatrzało	rozpatrzelibyśmy byśmy rozpatrzeli	rozpatrzałybyśmy byśmy rozpatrzały
2 os.	rozpatrzałbyś byś rozpatrzał	rozpatrzałabyś byś rozpatrzała	rozpatrzałobyś byś rozpatrzało	rozpatrzelibyście byście rozpatrzeli	rozpatrzałybyście byście rozpatrzały
3 os.	rozpatrzałby by rozpatrzał	rozpatrzałaby by rozpatrzała	rozpatrzałoby by rozpatrzało	rozpatrzeliby by rozpatrzeli	rozpatrzałyby by rozpatrzały

bezosobnik: rozpatrzano by

bezokolicznik: rozpatrzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpatrzawszy

gerundium: rozpatrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozpatrzenie	rozpatrzenia
D.	rozpatrzenia	rozpatrzeń
C.	rozpatrzeniu	rozpatrzeniom
B.	rozpatrzenie	rozpatrzenia
N.	rozpatrzeniem	rozpatrzeniami
Ms.	rozpatrzeniu	rozpatrzeniach
W.	rozpatrzenie	rozpatrzenia

Składnia

Rz_osobowy	+	rozpatrzeć	+	CO
Rz_osobowy	+	rozpatrzeć	+	ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Pochodzenie

Zob. patrzeć

Informacja normatywna

Używane tylko w bezokoliczniku