rozpatrzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. obejrzeć coś lub zapoznać się z czymś dla nabrania orientacji

[rospatszyć sie] lub pot. [rospaczszyć sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

rozpatrzyć się w możliwościach, w rachunkach, w stosunkach, w sytuacji, w świecie, w terenie
rozpatrzyć się dokładnie
rozpatrzyć się i zastanowić się, rozpatrzyć się i zorientować się

Obiecałem mu, że jadąc z Zakopanego, wstąpię do Krakowa i rozpatrzę się w sytuacji.

źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa Panny Ewy, 1957

Trzeba było zająć nowe miejsce pracy, rozłożyć gazety i papiery, włączyć komputery, postawić na biurku kawę, rozpatrzyć się i oswoić.

źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Słupecka 6, Polityka, 2001, nr 2329

Kos powędrował w kierunku miasta rozpatrzyć się, gdzie Anglicy parkują zdobyte i zarekwirowane samochody.

źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpatrzyłem się +(e)m się rozpatrzył	rozpatrzyłam się +(e)m się rozpatrzyła	rozpatrzyłom się +(e)m się rozpatrzyło	rozpatrzyliśmy się +(e)śmy się rozpatrzyli	rozpatrzyłyśmy się +(e)śmy się rozpatrzyły
2 os.	rozpatrzyłeś się +(e)ś się rozpatrzył	rozpatrzyłaś się +(e)ś się rozpatrzyła	rozpatrzyłoś się +(e)ś się rozpatrzyło	rozpatrzyliście się +(e)ście się rozpatrzyli	rozpatrzyłyście się +(e)ście się rozpatrzyły
3 os.	rozpatrzył się	rozpatrzyła się	rozpatrzyło się	rozpatrzyli się	rozpatrzyły się

bezosobnik: rozpatrzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpatrzmy się
2 os.	rozpatrz się	rozpatrzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpatrzyłbym się bym się rozpatrzył	rozpatrzyłabym się bym się rozpatrzyła	rozpatrzyłobym się bym się rozpatrzyło	rozpatrzylibyśmy się byśmy się rozpatrzyli	rozpatrzyłybyśmy się byśmy się rozpatrzyły
2 os.	rozpatrzyłbyś się byś się rozpatrzył	rozpatrzyłabyś się byś się rozpatrzyła	rozpatrzyłobyś się byś się rozpatrzyło	rozpatrzylibyście się byście się rozpatrzyli	rozpatrzyłybyście się byście się rozpatrzyły
3 os.	rozpatrzyłby się by się rozpatrzył	rozpatrzyłaby się by się rozpatrzyła	rozpatrzyłoby się by się rozpatrzyło	rozpatrzyliby się by się rozpatrzyli	rozpatrzyłyby się by się rozpatrzyły

bezosobnik: rozpatrzono by się

bezokolicznik: rozpatrzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpatrzywszy się

gerundium: rozpatrzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozpatrywać się

Rz_osobowy	+	rozpatrzyć się	+	(w CZYM)
Rz_osobowy	+	rozpatrzyć się	+	ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. patrzeć