spieszyć się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. iść szybko

  • 1.

    iść lub jechać dokądś szybko z powodu niedostatku czasu
    • rzadziej śpieszyć się
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości czasu

    upływ czasu

    • spieszyć się do domu, do pracy, do szkoły, do biura;
    • spieszyć się na autobus, na pociąg; na lekcje, na spotkanie
  • Piątek, szesnasta, ludzie kończą pracę i spieszą się do domów albo od razu do kina, do teatru, na imprezy.

    źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010

    Ewa uśmiecha się. Pamięta. Ale obejrzy później. Teraz musi już iść, spieszy się na zbiórkę. I znika.

    źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Lustra, 1999

    Na szczęście dość powszechnym krakowskim zwyczajem jest niedzielny poobiedni spacer. Wtedy to tłumy niespieszących się, pogodnych mieszczan przemierzają szacowne metry Floriańskiej, Rynku, Grodzkiej i okolic.

    źródło: NKJP: Głos Ojca Pio , 2005-08

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. spieszę się
    spieszymy się
    2 os. spieszysz się
    spieszycie się
    3 os. spieszy się
    spieszą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. spieszyłem się
    +(e)m się spieszył
    spieszyłam się
    +(e)m się spieszyła
    spieszyłom się
    +(e)m się spieszyło
    spieszyliśmy się
    +(e)śmy się spieszyli
    spieszyłyśmy się
    +(e)śmy się spieszyły
    2 os. spieszyłeś się
    +(e)ś się spieszył
    spieszyłaś się
    +(e)ś się spieszyła
    spieszyłoś się
    +(e)ś się spieszyło
    spieszyliście się
    +(e)ście się spieszyli
    spieszyłyście się
    +(e)ście się spieszyły
    3 os. spieszył się
    spieszyła się
    spieszyło się
    spieszyli się
    spieszyły się

    bezosobnik: spieszono się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się spieszył
    będę się spieszyć
    będę się spieszyła
    będę się spieszyć
    będę się spieszyło
    będę się spieszyć
    będziemy się spieszyli
    będziemy się spieszyć
    będziemy się spieszyły
    będziemy się spieszyć
    2 os. będziesz się spieszył
    będziesz się spieszyć
    będziesz się spieszyła
    będziesz się spieszyć
    będziesz się spieszyło
    będziesz się spieszyć
    będziecie się spieszyli
    będziecie się spieszyć
    będziecie się spieszyły
    będziecie się spieszyć
    3 os. będzie się spieszył
    będzie się spieszyć
    będzie się spieszyła
    będzie się spieszyć
    będzie się spieszyło
    będzie się spieszyć
    będą się spieszyli
    będą się spieszyć
    będą się spieszyły
    będą się spieszyć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. spieszmy się
    2 os. spiesz się
    spieszcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. spieszyłbym się
    bym się spieszył
    spieszyłabym się
    bym się spieszyła
    spieszyłobym się
    bym się spieszyło
    spieszylibyśmy się
    byśmy się spieszyli
    spieszyłybyśmy się
    byśmy się spieszyły
    2 os. spieszyłbyś się
    byś się spieszył
    spieszyłabyś się
    byś się spieszyła
    spieszyłobyś się
    byś się spieszyło
    spieszylibyście się
    byście się spieszyli
    spieszyłybyście się
    byście się spieszyły
    3 os. spieszyłby się
    by się spieszył
    spieszyłaby się
    by się spieszyła
    spieszyłoby się
    by się spieszyło
    spieszyliby się
    by się spieszyli
    spieszyłyby się
    by się spieszyły

    bezosobnik: spieszono by się

    bezokolicznik: spieszyć się

    imiesłów przysłówkowy współczesny: spiesząc się

    gerundium: spieszenie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: spieszący się

  • bez ograniczeń + spieszyć się +
    DOKĄD + na CO
  • psł. *spěšiti (sę) 'dążyć do czegoś'

    Czasownik pochodzący od psł. rzeczownika *spěchъ ‘pośpiech’ (stąd: st.pol. i pol. (dawne ) śpiech ‘czynności, działanie’, ‘pośpiech’), który z kolei wywodzi się od psł. czasownika *spěti ‘udawać się’ > ‘rozwijać się, podążać’ > ‘śpieszyć się’ (poświadczony w dawnej polszczyźnie: śpiać, śpieję ‘podążać, pośpieszać; mieć czas, być wolnym’).
    Por. pośpiech