trzeba - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

jest konieczne do czegoś lub niezbędne komuś

[tszeba] lub [czszeba]

ATEMATYCZNY

synonimy:

potrzeba II

	Polskiej młodzieży trzeba autorytetów, wzorców do naśladowania. źródło: NKJP: Akademia talentów, Dziennik Polski, 2002-08-30
	Nie trzeba mi dużo snu, wysypiam się w 3-4 godziny. źródło: NKJP: Nie jestem gangsterem, Dziennik Polski, 2000-09-29
	Trzeba wielu doświadczeń, cierpień, prób, a nawet upadków, aby w końcu zaakceptować siebie takim, jakim się jest. źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczenie chrześcijańskie w ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000
	[...] nie wiedzą, ile trzeba było trudu, krwi, potu, żeby ona [cerkiew] z ziemi wyrosła. źródło: NKJP: Włodzimierz Pawluczuk: Judasz, 2004
	To wielka szansa dla uczniów. Spółka wybierze najlepszych, większej motywacji do nauki nie trzeba – mówi Teresa Gołąbkowska, sekretarz szkoły. źródło: NKJP: jac: Jest robota w koksie, Trybuna Śląska, 2004-09-14

część mowy: czasownik

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

trzeba

Czas przeszły

było trzeba

Tryb rozkazujący

niech będzie trzeba

Tryb warunkowy

Czas teraźniejszy

trzeba by

Czas przeszły

byłoby trzeba

bezokolicznik: być trzeba

psł. *terbajetь (3 os. cz. ter.) 'należy, powinno się; jest konieczne, niezbędne'

< psł. (dial. zach. i płd.) *terbati (ew.*trebati) 'wymagać czegoś, potrzebować'