zaślepiony - Wielki słownik języka polskiego PAN

taki, który pod wpływem jakichś emocji lub okoliczności stracił umiejętność racjonalnej oceny sytuacji i normalnego postępowania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

zaślepiony lud; umysł; zaślepieni fanatycy, ludzie
zaślepiony chciwością, gniewem, miłością, nienawiścią, propagandą, pychą, wiarą, wizją, władzą, zemstą, żądzą
zaślepiony w fanatyzmie, w nienawiści, w wierze

	Najwyraźniej przemądrzali i zepsuci do cna rycerze Świątyni nie chcieli dostrzec owych zagrożeń, zaślepieni pychą, potęgą i bogactwem. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
	Znaleźliśmy się w zaciskających się kleszczach oddziałów NKWD, zaślepionych w nienawiści do Armii Krajowej, służalczo posłusznych w wykonaniu każdego ludobójstwa na wzór katyński. źródło: NKJP: Ten jeszcze myśli o walce, ten odyseję już pisze, Gazeta Wyborcza, 1996-10-02
	Przed mistrzostwami wierzyć w to mogli jedynie zaślepieni miłością do własnej reprezentacji tureccy kibice. źródło: NKJP: Jarosław Galusek: Flaga na antenie, Dziennik Zachodni, 2002-06-19
	I nade wszystko jesteś chora z pragnienia zemsty! Zaślepiona żądzą odwetu! źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 2001

część mowy: przymiotnik

Stopień równy