-
2.
wykorzystać swoją pozycję, aby skłonić kogoś do czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- wywrzeć nacisk, presję, wpływ
- chcieć, próbować, usiłować wywrzeć wpływ (nacisk, presję) na kogoś
- próba wywarcia presji na kogoś
-
Opinia ekspertów Komisji, którzy badali miejsce wypadku z 1986 r., to - zdaniem dyrektora - próba wywarcia presji na Ukrainę, aby zamknęła elektrownię.
źródło: NKJP: Czy Czarnobyl się powtórzy?, Gazeta Wyborcza, 1995-03-28
Protestujący chcą wywrzeć wpływ na rząd w sprawie spełnienia 21 postulatów wysuniętych w ubiegłym tygodniu przez centrale zrzeszone w Krajowym Komitecie Negocjacyjno-Strajkowym.
źródło: NKJP: Dariusz Kortko: Czy staną kopalnie, Gazeta Wyborcza, 1992-08-18
W żaden administracyjny sposób nie możemy wywrzeć nacisku na właściciela kamienicy, aby zrobił remont.
źródło: NKJP: Beata Kozłowska: Na domu dach, a w dachu dziura..., Dziennik Łódzki, 2004-07-16
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wywrę
wywrzemy
2 os. wywrzesz
wywrzecie
3 os. wywrze
wywrą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wywarłem
+(e)m wywarł
wywarłam
+(e)m wywarła
wywarłom
+(e)m wywarło
wywarliśmy
+(e)śmy wywarli
wywarłyśmy
+(e)śmy wywarły
2 os. wywarłeś
+(e)ś wywarł
wywarłaś
+(e)ś wywarła
wywarłoś
+(e)ś wywarło
wywarliście
+(e)ście wywarli
wywarłyście
+(e)ście wywarły
3 os. wywarł
wywarła
wywarło
wywarli
wywarły
bezosobnik: wywarto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wywrzyjmy
2 os. wywrzyj
wywrzyjcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wywarłbym
bym wywarł
wywarłabym
bym wywarła
wywarłobym
bym wywarło
wywarlibyśmy
byśmy wywarli
wywarłybyśmy
byśmy wywarły
2 os. wywarłbyś
byś wywarł
wywarłabyś
byś wywarła
wywarłobyś
byś wywarło
wywarlibyście
byście wywarli
wywarłybyście
byście wywarły
3 os. wywarłby
by wywarł
wywarłaby
by wywarła
wywarłoby
by wywarło
wywarliby
by wywarli
wywarłyby
by wywarły
bezosobnik: wywarto by
bezokolicznik: wywrzeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywarłszy
gerundium: wywarcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wywarcie
wywarcia
D. wywarcia
wywarć
C. wywarciu
wywarciom
B. wywarcie
wywarcia
N. wywarciem
wywarciami
Ms. wywarciu
wywarciach
W. wywarcie
wywarcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wywarty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wywarty
wywarty
wywarty
wywarte
wywarta
D. wywartego
wywartego
wywartego
wywartego
wywartej
C. wywartemu
wywartemu
wywartemu
wywartemu
wywartej
B. wywartego
wywartego
wywarty
wywarte
wywartą
N. wywartym
wywartym
wywartym
wywartym
wywartą
Ms. wywartym
wywartym
wywartym
wywartym
wywartej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wywarci
wywarci
wywarte
wywarte
D. wywartych
wywartych
wywartych
wywartych
C. wywartym
wywartym
wywartym
wywartym
B. wywartych
wywartych
wywartych
wywarte
N. wywartymi
wywartymi
wywartymi
wywartymi
Ms. wywartych
wywartych
wywartych
wywartych
odpowiednik aspektowy: wywierać
-
Rzosobowy + wywrzeć + CO + na KOGO -
Z przedrostkiem *vy- od psł. *verti, *vьrǫ 'zamykać, zawierać; kryć, chować'