wywierać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zmieniać kogoś lub coś w jakiś sposób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	[...] każdy podatek wywiera bezpośredni wpływ na alokację zasobów w gospodarce. źródło: NKJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998
	Dosyć często się z Tadeuszem spotykała i po jakimś czasie stwierdziła, że wywiera na nią coraz większy wpływ. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1993
	[...] małżeństwo zawarte zgodnie z prawem kanonicznym Kościoła katolickiego lub innych Kościołów wywiera skutki prawne już z chwilą jego zawarcia. źródło: NKJP: Agata Nowakowska: Zaczęły się konsultacje, Gazeta Wyborcza, 1997-04-24
	Wykorzystując jako paliwo zasoby wiatru i słońca, [urządzenia te] nie wywierają żadnych ubocznych efektów na środowisko. źródło: NKJP: Aleksandra Chomicka: Suma doświadczeń ekologicznych, Dziennik Bałtycki, 2010-06-16
	Walki toczyły się z krótką przerwą przez lipiec i sierpień. We wrześniu zwolniono siłę ataków, użyto wszakże nowej, nieznanej dotąd broni – czołgów, które zwłaszcza w pierwszych dniach wywierały na Niemcach silne, deprymujące wrażenie. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywierałem +(e)m wywierał	wywierałam +(e)m wywierała	wywierałom +(e)m wywierało	wywieraliśmy +(e)śmy wywierali	wywierałyśmy +(e)śmy wywierały
2 os.	wywierałeś +(e)ś wywierał	wywierałaś +(e)ś wywierała	wywierałoś +(e)ś wywierało	wywieraliście +(e)ście wywierali	wywierałyście +(e)ście wywierały
3 os.	wywierał	wywierała	wywierało	wywierali	wywierały

bezosobnik: wywierano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wywierał będę wywierać	będę wywierała będę wywierać	będę wywierało będę wywierać	będziemy wywierali będziemy wywierać	będziemy wywierały będziemy wywierać
2 os.	będziesz wywierał będziesz wywierać	będziesz wywierała będziesz wywierać	będziesz wywierało będziesz wywierać	będziecie wywierali będziecie wywierać	będziecie wywierały będziecie wywierać
3 os.	będzie wywierał będzie wywierać	będzie wywierała będzie wywierać	będzie wywierało będzie wywierać	będą wywierali będą wywierać	będą wywierały będą wywierać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywierajmy
2 os.	wywieraj	wywierajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywierałbym bym wywierał	wywierałabym bym wywierała	wywierałobym bym wywierało	wywieralibyśmy byśmy wywierali	wywierałybyśmy byśmy wywierały
2 os.	wywierałbyś byś wywierał	wywierałabyś byś wywierała	wywierałobyś byś wywierało	wywieralibyście byście wywierali	wywierałybyście byście wywierały
3 os.	wywierałby by wywierał	wywierałaby by wywierała	wywierałoby by wywierało	wywieraliby by wywierali	wywierałyby by wywierały

bezosobnik: wywierano by

bezokolicznik: wywierać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wywierając

gerundium: wywieranie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wywierający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywierany

odpowiednik aspektowy: wywrzeć

	+	wywierać	+	CO + na KOGO/CO
	+	wywierać	+	CO + na KIM

Zob. wywrzeć