-
1.
plama na jakiejś kartce powstała z atramentu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie -
- kleks na kartce; kleks w zeszycie
- robić kleksy
-
W miejscu podpisu widniał olbrzymi kleks, spod którego widać było tylko wielką literę C.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
Uczyłem się pisać na maszynie prawie równocześnie z nauką stawiania liter. Wolałem maszynę, bo nie robiła kleksów i nikt mnie nie przyrównywał do kury skrobiącej pazurem.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Mędrzec odłożył tak gwałtownie pióro, że atrament spadł na karty, tworząc parę kleksów.
źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
Kiedy opowiadam córce o szaro-burych zeszytach, które ciągle były w kleksach - kręci z niedowierzaniem głową.
źródło: NKJP: Ewelina Kwiatkowska: Rypin. Sprawdzimy, jak kiedyś żyło się uczniom, Gazeta Pomorska, 2009-12-21
Trochę brzydko wyszło, bo mi ktoś nadepnął na rękę i zrobiłem kleksa.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960–1965, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kleks
kleksy
D. kleksa
kleksów
C. kleksowi
kleksom
B. kleksa
kleks
kleksy
N. kleksem
kleksami
Ms. kleksie
kleksach
W. kleksie
kleksy
-
niem. Klecks 'plama, zmaza, kleks'