-
5.
daw. legalny, prawowity -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
relacje rodzinne -
- prawy dziedzic, potomek; właściciel
-
Był to niby czynsz dzierżawny, lenno złożone prawemu właścicielowi.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1996
Minister Bezpieczeństwa Publicznego, prawy syn narodu polskiego, szacowny towarzysz Stanisław Radkiewicz, pobrzękując dziesiątkami medali przyznanych mu z woli ludu poprzez wyłonionych przez siebie kundli, do tej czynności specjalnie tresowanych, mówił w Sejmie [...].
źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. prawy
prawy
prawy
prawe
prawa
D. prawego
prawego
prawego
prawego
prawej
C. prawemu
prawemu
prawemu
prawemu
prawej
B. prawego
prawego
prawy
prawe
prawą
N. prawym
prawym
prawym
prawym
prawą
Ms. prawym
prawym
prawym
prawym
prawej
W. prawy
prawy
prawy
prawe
prawa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. prawi
prawi
prawe
prawe
D. prawych
prawych
prawych
prawych
C. prawym
prawym
prawym
prawym
B. prawych
prawych
prawych
prawe
N. prawymi
prawymi
prawymi
prawymi
Ms. prawych
prawych
prawych
prawych
W. prawi
prawi
prawe
prawe
-
psł. *pravъ 'prosty; sprawny, właściwy, odpowiedni, stosowny'
Północnosłowiańskie znaczenie 'znajdujący się po stronie przeciwnej niż serce człowieka' rozwinęło się ze znaczenia 'sprawny, właściwy, odpowiedni'